Η «συνύπαρξη» θεωρείται μια προοδευτική ιδέα. Εντούτοις σε σύγκριση με το Χριστιανικό στόχο της παγκοσμίου αδελφότητας αποτελεί το μίνιμουμ, γιατί βασίζεται στην ανοχή και όχι στην αγάπη του συνανθρώπου.

᾿Απονεκρῶστε ὅ,τι σᾶς συνδέει μὲ τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθόν·

Ἐκεῖνο τὸν καιρό, καθὼς ἔμπαινε ὁ ᾿Ιησοῦς σ’ ἕνα χωριό, τὸν συνάντησαν δέκα λεπροί· στάθηκαν λοιπὸν ἀπὸ μακριὰ καὶ τοῦ φώναζαν δυνατά· «᾿Ιησοῦ, ἀφέντη, ἐλέησέ μας!»

Οι νέοι μπορούν να κάνουν τον διαχωρισμό και να μην πέφτουν εύκολα θύματα της σύγχυσης των μεγάλων. Στην εποχή μας όμως κυριαρχεί το δόγμα «όλα επιτρέπονται» χωρίς Θεό.

Αν σκεφθούμε νηφάλια τότε θα αναγνωρίσουμε ότι τα όρια μας είναι δεδομένα, όπως και η θέση του πλανήτη μας στο σύμπαν.

Κωνσταντίνος Γανωτής. Συχνὰ οἱ νέοι μας ἀποφεύγουν ν’ ἀντικρύσουν τὸν πόνο φίλων καὶ συγγενῶν, ἀκόμα καὶ νὰ παραδεχτοῦν τὸν δικό τους καὶ δείχνουν μιὰ ἀφασία μπροστὰ στὸν πόνο καὶ στέκονται μακριά.

π. Δημητρίου Μπόκου. Ὅπως κι ἂν ἔχει, πρὶν νὰ εἶναι πολὺ ἀργά, φρόντισε κι ἐσὺ κι ἐγὼ καὶ ὅλοι μας «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι».

Της Mindy G. Makant. Λαμβάνοντας δῶρα καί ἀναλαμβάνοντας φορτία: μιά θεολογική προσέγγιση στήν διαποίμανση τῶν παιδιῶν.