Την σπουδαιότητα και την διαχρονικότητα του έργου του, την αντιλαμβάνεται ο πιστός εύκολα. Αρκεί να ανοίξει οποιαδήποτε μουσική ανθοδέσμη ή ιεροψαλτικό εγκόλπιο και τότε θα συναντήσει στα περιεχόμενα το όνομα του. 

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων "Ενορία εν δράσει" του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς την Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017 η παρουσίαση του νέου βιβλίου των Στέφανου Δορμπαράκη και π. Γεωργίου Δορμπαράκη με τίτλο: "Πέτρος ο Πελοποννήσιος, η Ακρόπολη της Μουσικής Ανατολής".

Για να γεννηθεί, χρειάζεται να προηγηθεί η σύλληψη. Ο Χριστός συλλαμβάνεται με την μετάνοια. Η μετάνοια κάνει εύφορη την ψυχή του ανθρώπου. Λύνει την στειρότητα της.

«Τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια μέσα από τον λόγο και την μουσική» στα πλαίσια των εκδηλώσεων "Ενορία εν δράσει" του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Συμμετέχει η Βυζαντινή Χορωδία Ιεροψαλτών Θηβών «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς» υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου Αντωνίου Τσαρουχά.
Σχολιασμός των ύμνων: Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Βασιλάκος.

Από τη Δικαία Ροδίτη
Τα Χριστούγεννα είναι μία εποχή που μας δίνει τη δυνατότητα να αισθανθούμε και πάλι παιδιά.

π. Αλέξανδρος Σμέμαν (+), Εορτολόγιο
Το παιδί ως Θεός, ο Θεός ως παιδί... Γιατί δημιουργείται αυτή η ζωηρή συγκίνηση την περίοδο των Χριστουγέννων όταν οι άνθρωποι, ακόμη και αυτοί με χλιαρή πίστη ή ακόμη και οι άθεοι, παρατηρούν αυτό το μοναδικό, ασύγκριτο θέαμα της νεαρής μητέρας να κρατά το παιδί στην αγκαλιά της, και γύρω τους οι «Μάγοι οι από Ανατολών», οι ποιμένες, δροσεροί από τη νυχτερινή τους σκοπιά στους αγρούς, τα ζώα, ο ανοιχτός ουρανός, ο αστέρας;

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Αδαμαντίου Αυγουστίδη
Παραμονές Χριστουγέννων και, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια, βλέπουν το φως της δημοσιότητας κείμενα που "καταγγέλουν" ότι έχει χαθεί το νόημα της γιορτής και ότι ο υπερκαταναλωτισμός έχει επιβάλει το ύφος και την κυριαρχία του. Όμως αν απογυμνωθούν οι γιορτές αυτών των ημερών από το φολκλορικό τους στοιχείο, τα ρεβεγιόν, την ευκαιρία για ολιγοήμερες διακοπές και τις υποχρεωτικές οικογενειακές συγκεντρώσεις, "που τις επιβάλουν οι μέρες", τι θα απέμενε άραγε για τους πολλούς που να θυμίζει ότι είναι Χριστούγεννα;

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου
 Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για τον θάνατο, εννοεί, λίγο πολύ, κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής, ή, με άλλα λόγια, κάτι πριν από το οποίο υπάρχει ζωή. Αυτό φαίνεται αυτονόητο, θα μπορούσε, ωστόσο, να δεχτεί μια ένσταση: Συμφωνούμε ότι αυτό που συμβαίνει στο τέλος είναι θάνατος. Όμως αυτό που υπάρχει πριν από τον θάνατο είναι ζωή;

Προσκύνηση μάγων Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρίζω. Βοσκών φωνές φτάνουν στ' αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιον τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο.
Οι άγγελοι υμνολογούν, οι αρχάγγελοι ανυμνούν, ψάλλουν τα Χερουβείμ και δοξολογούν τα Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν όλοι, βλέποντας τον Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς.
Σήμερα η Βηθλεέμ μιμήθηκε τον ουρανό: Αντί γι' αστέρια, δέχτηκε τους αγγέλους, αντί για ήλιο, δέχτηκε τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Και μη ζητάς να μάθεις το πώς. Γιατί όπου θέλει ο Θεός, ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι.

Του Βασίλη Αργυριάδη
Τα παιδιά διαθέτουν εκείνες τις τρεις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπορέσει κανείς να πλησιάσει τον Χριστό: Να στοχεύσει σε μια ειλικρινή και προσωπική σχέση πιστότητας και εμπιστοσύνης,