Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου. Ενέργειες κατά του Χριστού και της Εκκλησίας Του υπήρξαν πολλές στα 2000 χρόνια που πέρασαν. Πρώτα οι φαρισαίοι εναντίον του Ιδίου. Πίστεψαν πως με το να Τον εξοντώσουν τέλειωσαν μαζί Του. Λάθεψαν.

Η επίσκεψη του Ιησού στη Βηθανία πήρε αναπάντεχη τροπή. Ο Λάζαρος ήταν το αναμενόμενο κύριο πρόσωπο της ημέρας και του έκλεψε την παράσταση η πόρνη!

Την Μ. Τετάρτη η Εκκλησία μας προβάλλει την αμαρτωλή γυναίκα που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρέθηκε για τα αμαρτήματά της.
Η Αγία Κασσιανή, η μεγάλη υμνογράφος του 10ου μ.Χ αιώνα,δημιουργεί ένα εκκλησιαστικό ποίημα, έναν ύμνο που ψέλνεται στον Όρθρο της Μ. Τετάρτης. Με υψηλή ποιητική έμπνευση, με βαθύτατο λυρισμό, η Αγία περιέγραψε το γεγονός και "άνοιξε την καρδιά" της πόρνης γυναικός για να δείξει το μεγαλείο της μετάνοιάς της.

π. λιβυος. Ο Χριστός είναι ο «βασιλέας» του νέου λαού του Θεού. Είναι όμως ένας παράδοξος βασιλέας. Όλες οι προφητείες αναφερόταν στον Μεσσία ως τον ένδοξο βασιλέα του λαού του Θεού. Που θα ερχόταν να ιδρύσει την Βασιλεία Του.

Την Μεγάλη Τρίτη η Εκκλησία μας προβάλλει την παραβολή των δέκα παρθένων.
Ανά πάσα στιγμή, η συνάντηση μας με τον κάθε συνάνθρωπό μας, η ώρα του θανάτου μας που είναι άδηλη, καθώς και η προσμονή της Δευτέρας Παρουσίας, είναι ακριβώς εκείνο που πρέπει να μας συνέχει, ώστε να μην αποκοιμηθούμε, αλλά να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση, επάνω στις εντολές του Χριστού, κοιτώντας πάντοτε και αναζητώντας την παρουσία του Κυρίου μας.

Είναι το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο της Καινής Διαθήκης. Τι γνωρίζουμε για τη ζωή του πριν γίνει μαθητής του Ιησού; Γιατί πρόδωσε τον Χριστό; Τί εξυπηρετούσε το «φιλί του Ιούδα»;

Δύο παραδείγματα μας προβάλλει απόψε η Εκκλησία μας. Ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το ένα για να το μιμηθούμε. Το άλλο για να το αποστραφούμε.

Ὤ! Πόσο ἀληθινά πίστις εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστις τοῦ λαοῦ μας!

Ακόμη και εκείνος που πιέστηκε από τη νηστεία και αναμένει εναγωνίως την κατάλυση ή κάποιος που κουράστηκε από τις συχνές ακολουθίες, βίωσε τουλάχιστον ως ένα βαθμό την ασκητική ατμόσφαιρα της Εκκλησίας.

Τα δύο γεγονότα που προβάλλονται τη Μεγάλη Δευτέρα,είναι το παράδειγμα του Ιωσήφ του Παγκάλου, αλλά και της ξηρανθείσης συκής. Η Εκκλησία μας μας παροτρύνει λέγοντας να μην ασχολούμαστε με το εξωτερικό περίβλημα και την εικόνα μας, σαν τους φαρισαίους, όντας εσωτερικά και πνευματικά τελείως άδειοι.