«Το παραμύθι σου άνοιξε…» μια βραδιά στην Πλάκα!
20 Σεπτεμβρίου, 2017
Οι εκδόσεις "ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ" σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του π. Σπυρίδωνος Βασιλάκου «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΕ... Από τα παραμύθια του χθες στην αλήθεια του σήμερα!»
Η μοίρα σου Ελλάδα
18 Σεπτεμβρίου, 2017
Του Στέφανου Δορμπαράκη.
Φιλοσοφούσες κι έλεγες τίποτα δεν γνωρίζεις,
μα εχθρούς και φίλους έκανες, τον κόσμο να χωρίζεις.
Για την αλήθεια μίλησες, για την ψυχή τη θεία,
και κώνειο σου δώσανε, ποτήρι για θυσία.
«Ο λογισμός του εγώ» στην οικογένεια
17 Σεπτεμβρίου, 2017
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός.
Ειδικοί, αλλά και πνευματικοί επισημαίνουν ότι η δυσκολία που γίνεται απουσία επικοινωνίας ταλαιπωρεί τη ζωή της οικογένειας.
Θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε
17 Σεπτεμβρίου, 2017
Ένας αυτοκράτορας, στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι είχε φτάσει η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Μην αλλάξεις…. Σ’ αγαπώ
17 Σεπτεμβρίου, 2017
Ήμουν για χρόνια νευρωσικός, αγχώδης και εγωιστής. Όλοι μου έλεγαν να αλλάξω. Συνεχώς μου επεσήμαναν πόσο νευρωσικός ήμουν. Δυσανασχετούσα, αν και συμφωνούσα μαζί τους. Ήθελα να αλλάξω, απλά δεν τα κατάφερνα.
«Νέα Ενοριακή» 17 Σεπτεμβρίου – 24 Σεπτεμβρίου 2017
Νέα Ενοριακή,Ευαγγελίστρια Πειραιώς
17 Σεπτεμβρίου, 2017
Ενημερωτική έκδοση Ιερού Ναού Ευαγγελιοστρίας Πειραιώς.
Γενεά μοιχαλίς και αμαρτωλός
16 Σεπτεμβρίου, 2017
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός.
Κάποιες στιγμές στην επίγεια ζωή του ο Χριστός αποδίδει σκληρούς χαρακτηρισμούς στην γενεά των ανθρώπων που τον περιβάλλει. Για παράδειγμα την αποκαλεί «γενεά μοιχαλίδα και αμαρτωλόν» (Μάρκ. 8,38), «γενιά άπιστη και αμαρτωλή».
Χάνομαι στην απουσία σου….
14 Σεπτεμβρίου, 2017
π. λίβυος.
Αυτή, Κύριε, αυτή η σιωπή Σου πόσο με τυράννησε! Πόσες φορές με εκνεύρισες, Κύριε, που έμεινες σιωπηλός όταν εγώ χανόμουν σε δρόμους που δεν ήξερα πού οδηγούν, σε μονοπάτια που για πρώτη φορά ρακένδυτος περπάτησα.
Τοπίο θανάτου (διήγημα)
14 Σεπτεμβρίου, 2017
π. Σταύρου Τρικαλιώτη.
Παντοῦ παραμονεύει ὁ θάνατος, ἡ ἀπελπισία, τό ἀδιέξοδο. Συνηθίζουμε νά λέμε ὅτι οἱ πιό παλιοί ἀπό ἐμᾶς ἀντιμετώπιζαν δυσκολότερες καταστάσεις ἀπό αὐτές πού ἀντιμετωπίζουμε ἐμεῖς σήμερα.