Πρέπει να φεύγουμε από μία κατάσταση και να εισερχόμαστε σε μία άλλη. Να φεύγουμε από την απελπισία και τον εκνευρισμό, και να εισερχόμαστε στην προσευχή και την ηρεμία.

Η πραγματικότητα της ζωής μου είναι ότι θα αστοχήσω, θα πέσω, θα αμαρτήσω, θα σφάλω, θα παραπονεθώ, θα πληγωθώ, θα ξανασηκωθώ, θα ξαναπέσω κι αυτό όλο ονομάζεται ζωή.

«Ενοριακό Αρχονταρίκι»
«Δεν την παλεύω κάστανο...»
Συμμετέχουν:
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Τσιμούρης, Θεολόγος, Εκπαιδευτοκός και ο Πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος - Λίβυος Παπαδόπουλος, Συγγραφέας, Εφημέριο Ιερού Ναού Αγίας Ειρήνης Ηρακλείου Κρήτης.

Η σημασία της νηστείας, το περιεχόμενο και το εύρος της, τι πετυχαίνουμε νηστεύοντας, η σχέση νηστείας και θείας Κοινωνίας, οι δυσκολίες τήρησης της, ήταν μερικές από τις ερωτήσεις που τέθηκαν και στις οποίες ο π. Θεμιστοκλής με λόγο απλό και την χρήση ιστοριών, απάντησε στα παιδιά.

Αγαπούσε και πονούσε για κάθε μερίδα ανθρώπων. Ήταν πολύ ευαίσθητος και ευγενής άνθρωπος. Πολύ αυστηρός στον εαυτό του, πολύ επιεικής στους ανθρώπους που εξομολογούνταν σε αυτόν.

..προσπαθούσε να ξεγελάσει τον θάνατο με το να συνδέεται περισσότερο με την γή.με το να δημιουργεί,να φτιάχνει,να φτιάχνει και να ξεγελιέται.Είτε φτιάχνουμε πράγματα είτε ζητούμε τις ικανοποιήσεις των επιθυμιών μας,είτε αναζητούμε την δόξα,το ίδιο πράγμα είναι.Προσπαθούμε να απολυτοποιήσουμε αυτό που φεύγει...

Οι Ορθόδοξοι δεν αισθανόμαστε αμηχανία ούτε αιφνιδιαζόμαστε από τη διαδικασία της παγκοσμιοποιήσεως. Η οικουμενικότητα υπήρξε αυτονόητος πνευματικός μας χώρος. Η διάσταση της παγκοσμιότητας αποτελεί βασικό συστατικό της ορθοδοξίας.

Η Ήπειρος της Αγάπης μέσα από τα στοιχεία της φύσης... Ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιώς σε αφιέρωμα στην «αγάπη» όπως εκφράζεται στη δημοτική μας παράδοση, μέσω ενός μουσικο-θεατρικού δρώμενου που εξελίσσεται μέσα από τους στίχους, τους διαλόγους και τους χορούς των ηπειρωτικών τραγουδιών.