Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ιερούργησε την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, στο πλαίσιο των ποιμαντικών του επισκέψεων στους Ναούς της Μητροπολιτικής του περιφέρειας και τέλεσε την Θεία Λειτουργία του Αγίου Αμβροσίου.

«Η  Ήπειρος της Αγάπης». Ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιώς παρουσίαζει αφιέρωμα στην «αγάπη» όπως εκφράζεται στη δημοτική μας παράδοση, μέσω ενός όμορφου μουσικο-θεατρικού δρώμενου που ξετυλίγουν οι στίχοι των ηπειρωτικών τραγουδιών, και παρουσιάζουν τα μέλη των χορευτικών του τμημάτων.

Σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο του, ο Θεός επιθυμούσε να ετοιμάσει ένα πάναγνο κατοικητήριο για να κατασκηνώσει σε αυτό ο Υιός Του. Σκεύος εκλογής η Θεοτόκος, είναι η πλέον αγνή και τέλεια αντιπρόσωπος της ανθρωπότητας.

«Παναγίες της Ελλάδος... Παναγίες του κόσμου...» (4ο μέρος). Αναφορά στα πολλά προσωνύμια της Μάννας Παναγιάς. Με την Εκπαιδευτικό Μαρία Τζερμπίνου-Μιχαλακοπούλου, Πρόεδρο του "Πειραϊκού Φάρου". Κείμενα διαβάζουν η Ευριδίκη Μαυρίδη και η Αθηνά Παπαγιάννη.

Στιγμιότυπο από την ομιλία που πραγματοποίησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χρυσοχόος κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2017, στα πλαίσια του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Με την προσευχή καταφέρνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Να χτυπάμε την πόρτα του Θεού. Μόνο που το χτύπημα δια της προσευχής πρέπει να είναι ευγενικό, παρακλητικό και με εμπιστοσύνη πολύ στην χάρη Του, στην πρόνοια Του, την αγάπη Του και το έλεος Του.

Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Ψωίνος, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, με θέμα: «Μαθητεία στον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη: Κάνοντας λόγο για την προσευχή» την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Η καλή αδιαφορία είναι να έρθει η ευλογημένη εκείνη στιγμή που με τη Χάρη του Θεού, θα εγκαταλειφθούμε στην πρόνοια Του. Να παύσουμε αυτό το φοβερό άγχος του προγραμματισμού και του ελέγχου.

Στην οικογένειά μας μιλάμε ανοιχτά για τον θάνατο. Παίρνουμε τα παιδιά μαζί μας σε κηδείες όπου το φέρετρο είναι ανοιχτό και μπορούν να δουν τον εκλιπόντα – αν και δεν θα το έκανα ποτέ σε περίπτωση που το παιδί μου εξέφραζε φόβο ή απροθυμία να έρθει μαζί μας. Και το ίδιο ανοιχτά μιλάμε για πρόσωπα αγαπημένα που έχουν φύγει από κοντά μας. Μνημονεύουμε τα ονόματά τους κάθε βράδυ στην προσευχή μας, δεν τους αφήνουμε ποτέ στην άκρη, δεν τους λησμονούμε αλλά δείχνουμε ότι αποτελούν ακόμα μέλη αυτής της κοινότητας.