π. Δημητρίου Μπόκου. Για αρκετό καιρό δεν μπορούσα να καταλάβω τί να σήμαινε το όνειρο. Μέχρι που κάποια μέρα μού το εξήγησε ένας μεγαλόσχημος.

Ημέρα ιδιαίτερη  σήμερα. Μαζευτήκαμε αρκετά νωρίς, σχεδόν νύχτα πριν ο ήλιος ζεστάνει για καλά και πήγαμε στο μεγάλο κτήμα του Μπουσούγκιου για να μαζέψουμε το καλαμπόκι της Ιεραποστολής. Μαζεύτηκαν περίπου 40  πιστοί και ξεκινήσαμε τη εργασία αμέσως.

Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Η ανάγκη επικοινωνίας τού ανθρώπου με τον Θεό (όποιον θεό πιστεύει), η ανάγκη τής προσευχής, είναι από πολύ παλιά γνωστή στον άνθρωπο και εμφανίζεται στις γλώσσες των περισσοτέρων λαών.

Αφρική σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....για όλα αυτά που μου έμαθες χωρίς λόγια, με εικόνες, χρώματα, βλέματα, χαμόγελα.
          Την προσφορά, την απλότητα, την ζεστασιά της φιλοξενίας στο σπίτι του π. Γεωργίου. Ο ρόλος του προστατευτικού πατέρα για πολλά παιδιά, για πολλούς ανθρώπους, η διακριτική του παρουσία, ταπεινός εργάτης του θείου λόγου με τη ζωή του. Πατέρα σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Στην περιοχή του Μγβίμε, όπου ασκήτευε ό Όσιος Σίω ό Σπηλαιώτης, τα θηρία, και κυρίως οι λύκοι, κατασπάραζαν συχνά τα ζώα των ανθρώπων, πού έφθαναν ως εκεί ζητώντας θεραπεία, αλλά και τα γαϊδουράκια, πού είχαν οι ασκητές, για να μεταφέρουν διάφορα φορτία.

Κωνσταντίνος Χολέβας. Στις 12 Απριλίου 1204 οι «Χριστιανοί»  Σταυροφόροι της Δ΄ Σταυροφορίας κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και εγκαθίδρυσαν Λατίνο Πατριάρχη και Φράγκο αυτοκράτορα. Ο Ελληνισμός διεφύλαξε την εθνική και πολιτική του ανεξαρτησία μόνο σε τρία κράτη που δημιουργήθηκαν μετά την άλωση των περισσοτέρων ελληνικών εδαφών από τους Δυτικούς ηγεμόνες. Η Αυτοκρατορία της Νικαίας, η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντος και το Δεσποτάτο της Ηπείρου υπήρξαν οι τρεις ελεύθερες εστίες του Ελληνισμού. Από τα τρία αυτά κράτη η Νίκαια είχε την τιμή και την ευλογία να ελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη το 1261.

Εἴμασταν τότε στὸ ξεκίνημα. Ἡ δική μου ἡ γενιὰ μετὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,διερωτηθήκαμε γιατί, μέσα στὶς ὅλες ἄλλες χριστιανικὲς ὁμολογίες, οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν ἔχουμε μιὰ τέτοια παρουσία μιᾶς μαρτυρίας τῆς δικῆς μας πίστεως σὲ ἄλλους λαούς.

Πολλές εἶναι οἱ δυσκολίες καί τά ἀδιέξοδα τῆς καθημερινότητάς μας. Φόβοι καί ἀνησυχίες γιά τήν πορεία μας, τήν προσωπική, ἀλλά καί τῆς χώρας μας. Ἡ ἀβεβαιότητα μᾶς πικραίνει καί ἡ ἀνασφάλεια μᾶς κλονίζει. Ἡ ἐπιβίωσή μας φαίνεται προβληματική καί πιεστική. Ὅλα αὐτά μᾶς φέρνουν λύπη καί πίκρα στήν ψυχή μας. Ὁ πειρασμός τῆς ἀπελπισίας σκοτίζει τό νοῦ μας. Σκέψεις βασανιστικές μᾶς ἀπασχολοῦν καί μᾶς θλίβουν. Ὅλα μᾶς φαίνονται δύσκολα, ἀδιέξοδα.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός.Στους καιρούς μας ας αναρωτηθούμε ποια είναι η αληθινή τύφλωση:  του σώματος ή της ψυχής που τυφλώνει την καρδιά και κάνει τον άνθρωπο άπιστο;