συν...οδοιπορία

Κωνσταντίνος Γανωτής. Συχνὰ οἱ νέοι μας ἀποφεύγουν ν’ ἀντικρύσουν τὸν πόνο φίλων καὶ συγγενῶν, ἀκόμα καὶ νὰ παραδεχτοῦν τὸν δικό τους καὶ δείχνουν μιὰ ἀφασία μπροστὰ στὸν πόνο καὶ στέκονται μακριά.

π. Δημητρίου Μπόκου. Ὅπως κι ἂν ἔχει, πρὶν νὰ εἶναι πολὺ ἀργά, φρόντισε κι ἐσὺ κι ἐγὼ καὶ ὅλοι μας «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι».

Της Mindy G. Makant. Λαμβάνοντας δῶρα καί ἀναλαμβάνοντας φορτία: μιά θεολογική προσέγγιση στήν διαποίμανση τῶν παιδιῶν.

π. Αντωνίου Χρήστου. Όλοι κάπου ελπίζουν. Όλοι εύχονται κάποια αλλαγή ή έστω διατήρηση των κεκτημένων. Όλοι ακούν τα χείλη του άλλου, πολλές φορές όμως δυστυχώς λείπει η καρδιά, από αυτή την διαδικασία ανταλλαγής ευχών.

π. λίβυος. «Μέχρι της τρείς τα ξημερώματα περίμενα πάτερ μου στο παράθυρο να δω εάν θα χιονίσει…»

Κωνσταντῖνος Γανωτὴς. Νὰ σταματήσουμε τὸν τεχνητὸ Παράδεισο τοῦ ἀνθρώπου-Θεοῦ. Ἡ ὁμολογία αὐτὴ ἀποτελεῖ λογικὴ κρίση, γιὰ νὰ φέρει θεραπεία πρέπει νὰ γίνει ἐξομολόγηση, ἀλλὰ αὐτὸ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν ῥαθυμία καὶ τὴν ἀλαζονεία τῶν ἀνθρώπων.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός. Πώς μπορούμε στη ζωή μας να κάνουμε έξοδο από τον εαυτό μας, από τις συνήθειές μας, από την αυτάρκειά μας;

Του π. Mαξίμου Constas. Διάσπαση, ενότητα, και Άγιο Πνεύμα.

π.λίβυος. Η ζωή είναι μια γιορτή που ανθίζει στην καθημερινότητα. Αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε.

Κωνσταντῖνος Γανωτὴς. Μιὰ φορὰ στὰ χρόνια τὰ παλιὰ στὴν Ἰρλανδία ἦταν ἕνα βασίλειο κι ὁ βασιλιὰς καὶ ἡ βασίλισσα εἶχαν μόνο μιὰ θυγατέρα πολὺ ὂμορφη καὶ πολὺ καλόγνωμη, ποὺ γι’ αὐτὸ τὴν ἔλεγαν Μελαγγέλα, δηλ. γλυκὸ (σὰν μέλι) ἄγγελο.