Ο τίμιος άνθρωπος χλευάζεται, όμως η αρετή που ονομάζεται τιμιότητα, πάντοτε θεωρείται εκτιμητέο χαρακτηριστικό για τον άνθρωπο, ζήτημα που δημιουργεί ένα αίσθημα ανακούφισης, αλλά και ζητούμενο στην καθημερινότητα που θέλει να αποδείξει ότι »ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Μέσα στην Εκκλησία, η τιμιότητα εκθειάζεται ως ύψιστη αρετή και ο τίμιος άνθρωπος επαινείται και συχνά φθάνει στην αγιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, ο εν τω κόσμω πατέρας τού Ιησού. Η τιμιότητα, σε συνδυασμό με την ταπεινή πίστη και την αγάπη που διέκριναν τον Ιωσήφ, έδωσαν έναν από τούς πρώτους Αγίους στην Εκκλησία.Τιμιότητα διέκρινε ακόμη την Παναγία, τούς Αποστόλους, τούς μάρτυρες και όλους όσοι πορεύτηκαν με ειλικρίνεια και ταπείνωση στη ζωή τους.
Συχνά, η τιμιότητα γίνεται δύσκολο πράγμα, προϋποθέτει απώλεια υλικών αγαθών, συνεπάγεται ένδεια, ελλείψεις. Όμως αλοίμονο! Η ένδεια δεν πρέπει να γίνει ψυχική, πνευματική.
Τον ίδιο τον τίτλο «τίμιος», το Ορθόδοξο Αγιολόγιο….
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ