π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Πόσο αληθινός είναι λόγος της Εκκλησίας στους καιρούς μας; Δεν μιλούμε για το Ευαγγέλιο ή τον πατερικό λόγο. Μιλούμε για το κατά πόσον ο λόγος τόσο των κληρικών, όσο και του κάθε χριστιανού, συμβαδίζει με την ζωή και τα έργα μας και ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, ιδίως των νέων.
Ο κλήρος στην ορθόδοξη παράδοση δεν είναι μόνο αυτός που εκπροσωπεί τον Θεό στους ανθρώπους, αλλά, κυρίως, αυτός που εκπροσωπεί τους ανθρώπους στον Θεό. Επίσκοποι και ιερείς είμαστε βγαλμένοι από την κοινωνία, άλλοι από καθημερινές οικογένειες, άλλοι από ανεβασμένες μορφωτικά, άλλοι άγαμοι, άλλοι έγγαμοι. Πόση συναίσθηση άραγε έχουμε ότι οι άνθρωποι δεν μας βλέπουν ως τους λειτουργούς, αυτούς δηλαδή που επιτελούν έργο λαού έναντι του Θεού και έναντι του κόσμου, αλλά μας βλέπουν μόνο μέσα από την αλλοτριωμένη, δυτική αντίληψη, ότι είμαστε οι εκπρόσωποι του Θεού σ’ αυτούς;
Μας φορτώνουν με ένα βάρος το οποίο κανείς δεν μπορεί να σηκώσει, αλλά εμείς το αποδεχόμαστε με ευχαρίστηση, διότι μας δίνει πρωτίστως εξουσία έναντί τους. Μας κάνει να αποκτούμε την αίσθηση ότι είμαστε ξεχωριστοί και ζητούμε τιμές. Απαιτούμε ο λόγος μας να είναι λόγος αυθεντίας. Απαιτούμε η κοινωνία να μας λάβει σοβαρά υπ’ όψιν, διότι φανερώνουμε μία αιώνια και υπερβατική πραγματικότητα, την οποία ενίοτε ούτε εμείς οι ίδιοι δεν ζούμε. Να μας προσέξουν διότι φέρουμε επάνω μας σημεία του παρελθόντος, τελετουργίες, άμφια, γλώσσα, μουσική και κηρύττουμε την επιστροφή στο παρελθόν για να προχωρήσουμε σωστά, λες και υπήρχε ιδανικό παρελθόν….
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ