συν...οδοιπορία

«Η  Ήπειρος της Αγάπης». Ο Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Πειραιώς παρουσίαζει αφιέρωμα στην «αγάπη» όπως εκφράζεται στη δημοτική μας παράδοση, μέσω ενός όμορφου μουσικο-θεατρικού δρώμενου που ξετυλίγουν οι στίχοι των ηπειρωτικών τραγουδιών, και παρουσιάζουν τα μέλη των χορευτικών του τμημάτων.

Σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο του, ο Θεός επιθυμούσε να ετοιμάσει ένα πάναγνο κατοικητήριο για να κατασκηνώσει σε αυτό ο Υιός Του. Σκεύος εκλογής η Θεοτόκος, είναι η πλέον αγνή και τέλεια αντιπρόσωπος της ανθρωπότητας.

«Παναγίες της Ελλάδος... Παναγίες του κόσμου...» (4ο μέρος). Αναφορά στα πολλά προσωνύμια της Μάννας Παναγιάς. Με την Εκπαιδευτικό Μαρία Τζερμπίνου-Μιχαλακοπούλου, Πρόεδρο του "Πειραϊκού Φάρου". Κείμενα διαβάζουν η Ευριδίκη Μαυρίδη και η Αθηνά Παπαγιάννη.

Στιγμιότυπο από την ομιλία που πραγματοποίησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χρυσοχόος κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2017, στα πλαίσια του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Με την προσευχή καταφέρνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Να χτυπάμε την πόρτα του Θεού. Μόνο που το χτύπημα δια της προσευχής πρέπει να είναι ευγενικό, παρακλητικό και με εμπιστοσύνη πολύ στην χάρη Του, στην πρόνοια Του, την αγάπη Του και το έλεος Του.

Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Ψωίνος, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, με θέμα: «Μαθητεία στον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη: Κάνοντας λόγο για την προσευχή» την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Η καλή αδιαφορία είναι να έρθει η ευλογημένη εκείνη στιγμή που με τη Χάρη του Θεού, θα εγκαταλειφθούμε στην πρόνοια Του. Να παύσουμε αυτό το φοβερό άγχος του προγραμματισμού και του ελέγχου.

Στην οικογένειά μας μιλάμε ανοιχτά για τον θάνατο. Παίρνουμε τα παιδιά μαζί μας σε κηδείες όπου το φέρετρο είναι ανοιχτό και μπορούν να δουν τον εκλιπόντα – αν και δεν θα το έκανα ποτέ σε περίπτωση που το παιδί μου εξέφραζε φόβο ή απροθυμία να έρθει μαζί μας. Και το ίδιο ανοιχτά μιλάμε για πρόσωπα αγαπημένα που έχουν φύγει από κοντά μας. Μνημονεύουμε τα ονόματά τους κάθε βράδυ στην προσευχή μας, δεν τους αφήνουμε ποτέ στην άκρη, δεν τους λησμονούμε αλλά δείχνουμε ότι αποτελούν ακόμα μέλη αυτής της κοινότητας.

Ανάμεσα στις πιο αγαπητές μορφές των προσφάτως κοιμηθέντων αγιορειτών Πατέρων συγκαταλέγεται ο Γέρων Μωυσής Αγιορείτης. Η ακτινοβολία τόσο της προσωπικότητάς του όσο και του τεράστιου συγγραφικού του έργου απλώνεται εκτός των ορίων του Αγίου Όρους. Τρία έτη μετά την προς Κύριον εκδημία του, που συνέβει την 1η Ιουνίου του 2014, η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου αποφάσισε να εκδώσει Αφιερωματικό Τόμο προς τιμήν του με τον τίτλο «Μωυσέως Ωδή». Στον Τόμο 970 σελίδων, συμμετέχουν 90 συγγραφείς και περιλαμβάνει χαιρετισμούς εκκλησιαστικών προσώπων, εργοβιογραφικά του τιμωμένου προσώπου, θεολογικές και λοιπές επιστημονικές μελέτες.

π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

 «Είναι πονηρές οι μέρες» (Εφεσ. 5, 16). Αυτός ο αποστολικός λόγος δεν φαίνεται να έχει χάσει το περιεχόμενό του, παρότι πέρασαν περίπου δύο χιλιάδες χρόνια από την στιγμή που γράφτηκε. Είναι πονηρές οι μέρες  διότι οι άνθρωποι παραμένουμε «άσοφοι», «άφρονες» και «άσωτοι».

Η ζωή μου, το πολυτιμότερο δώρο, η ζωή μου,
ένα ατύχημα,
απόρροια παράνομων προσπεράσεων,
ύβρις σε κάθε νόμιμη προτεραιότητα
και τώρα,
κείτομαι ξαπλωμένος ανάσκελα,
όχι νικητής πάνω στην ασπίδα μου,
αλλά ηττημένος πάνω στη καυτή άσφαλτο,
στην άσφαλτο των επιλογών μου.