Η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Στέφανου Δορμπαράκη με τίτλο: «Στο πλάι της σκιάς…» από τις εκδόσεις «ακολουθείν», πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».

Για το βιβλίο μίλησαν η κα Σοφία Χατζή, Ραδιοφωνικός παραγωγός του ραδιοφωνικού σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM», πτυχιούχος θεατρικών σπουδών, Συγγραφέας και ο κ. Ευάγγελος Παππάς, Ζωγράφος, Διευθυντής της καλλιτεχνικής σχολής ARTe, Συγγραφέας.
Στη μουσική επένδυση συμμετείχε  ο συγγραφέας με συνθέσεις από τον πρώτο του δίσκο «λευκό γράμμα». Συνόδευε στη λύρα ο κ. Γιώργος Κοντογιάννης.

Όπως σημειώνεται στον πρόλογο του βιβλίου, από τον π. Γεώργιο Δορμπαράκη, πρόκειται για κείμενα που επιγράφονται «Στο πλάι της σκιάς». Με μία διπλή έννοια προφανώς.

Πρώτον, γιατί εκφράζουν τη σκιασμένη πλευρά του ανθρώπου λόγω της πτώσης του στην αμαρτία και της πάλης του προς τα πάθη του.

Δεύτερον, όμως, από την άλλη: το πλάι της σκιάς είναι το ίδιο το φως. Λόγω της ύπαρξης του φωτός δημιουργείται και η σκιά του φωτός.

Κι είναι εξαιρετικά παρήγορο ότι τα κείμενα αυτά που περιγράφουν τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, τα ίδια δεν μένουν στην απελπισία του σκότους, αλλά όλα ανεξαιρέτως κάνουν και την υπέρβαση: αποκαλύπτουν το φως, δίνουν δηλαδή και την αισιόδοξη πλευρά.

Στα κείμενα του μικρού αυτού βιβλίου μπορεί κανείς να δει πολλές πλευρές και του δικού του εαυτού: την πάλη που διεξάγουν τα πάθη στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά και την παρουσία της χάρης του Θεού που ενισχύει τον καλοπροαίρετο άνθρωπο.

Κι από την άποψη αυτή θα έλεγε κανείς ότι το βιβλίο δίνει ώθηση και για μία προς τα έσω θέαση, δηλαδή για μία απρόσμενη αυτογνωσία. Το μόνο ζητούμενο είναι η καλή διάθεση του αναγνώστη που έρχεται σ’ επαφή με τους προβληματισμούς και τις διαπιστώσεις ενός νέου ανθρώπου.

Μιλώντας για το βιβλίο οι δύο ομιλητές, τόνισαν ότι πρόκειται για ιστορίες φωτός και σκιάς. Χωρίς το φως, δεν υπάρχει σκιά. Οι ιστορίες της σκιάς, είναι ιστορίες ελλείματος, λείπει η ολοκλήρωση, και ο συγγραφέας δεν φοβάται το έλλειμα.

«Όλες οι ιστορίες της ζωής μας, αν δεν είχαν έλλειμα, δεν θα μας οδηγούσαν στην χαρά και την ανάσταση. Ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί για να περιγράψει τη χαρά, μεγάλη ή μικρή. Η χαρά πάντως υπάρχει, αυτή μας δίνει ζωή.»

Τι υπάρχει στο πλάι της σκιάς; Η σκιά είναι ο αγωνιζόμενος άνθρωπος. Σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο υπάρχει η σύγκρουση δύο αντίθετων δυνάμεων. Ανάμεσα στο ποιοι είμαστε και στο ποιοι θέλουμε να είμαστε.

Η μία πλευρά, αποτελεί την άγνωστη πλευρά του εαυτού μας, είναι η σκοτεινή μας πλευρά, η σκιά μας.

Μέσα μας υπάρχει ο κόσμος της σκιάς, εκεί που αποθηκεύουμε όλους μας τους φόβους, τα απωθημένα, τις ρίζες των πεποιθήσεων μας.

Τι μας τρομάζει για ανοίξουμε την πόρτα και να μπούμε εκεί μέσα; Τα πάθη μας, που κρύβονται εκεί. Τα πάθη μας είναι δυνάμεις, δεν είναι κατεξοχήν κάτι κακό.

Και αυτό που μπορούμε να κερδίσουμε μπαίνοντας σε αυτόν τον κόσμο, είναι η αυτογνωσία.

Μέσα στο βιβλίο είναι πολλά τα σημεία της αυτογνωσίας. Αυτή η αυτογνωσία, όλα τα πάθη τα μετατρέπει σε αρετή, τα μετατρέπει σε αξίες.

Διαβάζοντας το βιβλίο αντιλαμβάνεται λοιπόν ο αναγνώστης ξεκάθαρα κάποια απλά πράγματα, τα οποία είναι σπουδαία γεγονότα της ύπαρξης.

«Ότι έχουμε μέσα μας δύο δυνάμεις. Η μία δύναμη είναι ο κόσμος της σκιάς, τα πάθη μας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε την πόρτα, να κατεβούμε σε αυτό το συγκλονιστικό υπόγειο και να μεταμορφώσουμε τα ζωώδη ένστικτα μας, σε σπουδαίες αρετές.

Να πως η σκιά μπορεί να γίνει χώρος που φωτίζεται η σύνθεση της ζωής μας. Είναι θέμα κόπου, τρόπου, συν Θεώ μεταμόρφωσης.»

Κλείνοντας ο συγγραφέας, αφού ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της έκδοσης, τόνισε ότι το πλάι της σκιάς είναι το ίδιο το φως.

Η  ύπαρξη της σκιάς του τον έκανε να καταλάβει ποιος πραγματικά είναι. Μέσα από τα λάθη του προσπάθησε να προχωρήσει μπροστά και να μάθει από αυτά να βαδίζει μπροστά τον δρόμο της ζωής.

Έτσι μέσα στα έγκατα της πιο σκιασμένης κατάστασης του εαυτού του, προσπάθησε να ανακαλύψει κάποια δημιουργικά και φωτεινά ευρήματα που βρίσκονται  μέσα του.

Με την ύπαρξη της σκιάς μπορεί κάποιος να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον ίδιο τον Θεό. Οι σκιές και αγαπάνε και έχουνε ψυχή.