Με τον απόστολο Παύλο, σημαίνει η Εκκλησία μας την έναρξη του πνευματικού αγώνα, που πρέπει να είναι μια διαρκής κατάσταση για τον συνειδητό χριστιανό, αλλά τώρα, που πλησιάζει η Σαρακοστή, θα πρέπει να ενταθεί.
«Ας αποβάλουμε τα έργα του σκότους και ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός, τα έργα της αρετής. Ας ζούμε σεμνά, όπως εκείνος που περπατεί την ημέρα και τον βλέπουν οι άνθρωποι, όχι με γλεντοκόπια και μεθύσια, όχι με πράξεις αισχρές και εξευτελιστικές, όχι με φιλονικίες, εμπάθειες και ζηλοφθονίες. Αλλά ενδυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό, και μη φροντίζετε τη σάρκα για ηδονές, απολαύσεις, και ικανοποιήσεις των παράνομων επιθυμιών», (Ρωμ. ιγ΄, 12-14).
Αυτά μας λέει ο Χριστός, δια του στόματος του αποστόλου Παύλου ταυτόχρονα όμως, ακούγεται και μια άλλη φωνή, που μας λέει: