π.Αντώνιος Χρήστου
Αν εξετάσουμε διαχρονικά και σε βάθος την ανθρώπινη ιστορία, θα δούμε ότι έχει χυθεί ανυπολόγιστο σε ποσότητα αίμα, για αυτό που ονομάζουμε ελευθερία.
Αγώνες και συγκρούσεις για εθνική ελευθερία και ανεξαρτησία. Αγώνες για κοινωνική ελευθερία, μέσω αντίστοιχων κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατάργηση της δουλείας, κ.α. Όλα αυτά για την Ελευθερία, ένα πολύτιμο αγαθό στον άνθρωπο, που μόνο όταν την στερηθεί (εθνικά, κοινωνικά, εγκλεισμό σε φυλακή) μπορεί να την εκτιμήσει σε όλη την έκτασή της.
Όμως, όπως σε όλα τα αγαθά, έτσι και στην ελευθερία υπάρχουν δυστυχώς και διαστρεβλώσεις και παρανοήσεις. Ξεχνούμε ότι ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία. Στην ελευθερία, δεν σημαίνει μόνο απολαβή προσωπικών δικαιωμάτων, κυρίως σημαίνει εκ μέρος μας, ανάληψη ευθύνης και υποχρεώσεων, πρωτίστως σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων. Όπως στα φανάρια της πόλης, όταν εμείς έχουμε πράσινο, έχουν κόκκινο κάποιοι άλλοι και το αντίστροφο, έτσι και στην ελευθερία υπάρχει, όσο και εγώ αποδέχομαι ελευθερίες των άλλων που περιορίζουν ταυτόχρονα, τα δικά μου θέλω ή για την ακρίβεια εκπληρώνεται κάτω από συγκεκριμένο χρονικό όριο και προϋποθέσεις.