π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Ο σύγχρονος άνθρωπος θεμελιώνει την ζωή του στα επιτεύγματα του πολιτισμού και τον εαυτό του, στις ιδέες του, στις αξίες με τις οποίες μεγάλωσε και αυτές τις οποίες ενστερνίζεται. Ο πολιτισμός γεννά μια καθημερινότητα. Μας οδηγεί στην ευκολία, στις επιλογές, στις εναλλακτικές λύσεις. Σημείο κατατεθέν το να μη βαριόμαστε. Να έχουμε τρόπους ώστε ο χρόνος μας να μην είναι εχθρός αδυσώπητος, όπως συμβαίνει όταν δεν έχουμε τι να κάνουμε. Οι παλαιότεροι ακολουθούσαν τον χρόνο και δεν το θεωρούσαν κακό. Είχαν χωρισμένες τις εποχής ανάλογα με τις εργασίες που μπορούσαν να γίνουν. Κοιμόντουσαν νωρίς και ξυπνούσαν νωρίς. Ενέτασσαν τις υποχρεώσεις τους, την εργασία τους, τις δουλειές του σπιτιού, τα μαθήματα του σχολείου στον φυσικό χρόνο και όταν υπήρχε περιθώριο ασχολούνταν δημιουργικά με δημιουργικές δραστηριότητες που μπορούσαν να προσφέρουν στο σπίτι ή με συναντήσεις με τους άλλους ανθρώπους, ώστε να μη λείπει και η κοινωνικότητα από την ζωή τους. Σήμερα οι άνθρωποι κοιμόμαστε λιγότερο. Έχουμε το πρόγραμμά μας το οποίο λειτουργεί σε ρυθμούς αυξημένης ταχύτητας, είτε λόγω των μεγάλων πόλεων, είτε επειδή προσπαθούμε να χωρέσουμε όλο και περισσότερες εργασίες και δραστηριότητες σ’ αυτό και δείχνουμε ότι θέλουμε να ελέγξουμε τον χρόνο. Αυτός να μας ακολουθεί και όχι εμείς. Έτσι γινόμαστε ολοένα και πιο αγχώδεις και έχουμε φόβο για το τι θα κάνουμε αν δεν υπάρχει άλλη δραστηριότητα. Γκρινιάζουμε περισσότερο οι άνθρωποι σήμερα και στρεφόμαστε στον εαυτό μας, ο οποίος είναι το κλειδί. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό. Δεν φτάνει όμως για να έχουμε αυθεντικό προσανατολισμό στην ζωή μας.
Η πίστη στον Θεό μας υπενθυμίζει κάποιες από τις παλαιές, τις παραδοσιακές αξίες. Ότι χρειάζεται να ακολουθήσουμε λίγο τον χρόνο και όχι να τρέχουμε πριν από αυτόν. Κι αυτό γίνεται μέσα από τις γιορτές, αλλά και μέσα από την διαρκή υπενθύμιση ότι η ζωή δεν μπορεί να είναι στηριγμένη στον εαυτό μας, αλλά στον ακρογωνιαίο λίθο του οικοδομήματος της ύπαρξής μας που είναι ο Χριστός. Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Εφεσίους, επισημαίνει ότι καλούμαστε να ζήσουμε «εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου αυτού Ιησού Χριστού, εν ω πάσα οικοδομή συναρμολογουμένη αύξει εις ναόν άγιον εν Κυρίω» (Εφεσ. 2, 20-21). «Προστεθήκατε κι εσείς στο οικοδόμημα που έχει θεμέλιο τους αποστόλους και τους προφήτες κι ακρογωνιαίο λίθο αυτόν τον ίδιο τον Χριστό. Μ’ Αυτόν ολόκληρο το οικοδόμημα δένεται και μεγαλώνει, ώστε να γίνει ναός άγιος για τον Κύριο». Ο Χριστός, οι απόστολοι, οι προφήτες είναι πρόσωπα και διδασκαλίες που φαινομενικά έρχονται από το παρελθόν. Όμως η φρεσκάδα και η ζωή που δίνουν υπερβαίνει τον χρόνο. Ακολουθώντας τους, νομίζουμε ότι επιστρέφουμε στο χτες. Στην πράξη όμως είμαστε συνεχώς με το βλέμμα και στο σήμερα και στο αύριο…..
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ