Η κλήση προς την λύτρωση είναι πάντα ανοιχτή, φτάνει να πάρουμε την μεγάλη απόφαση και να την αποδεχτούμε. 

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου/ Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας

Κατανυκτική ιερά αγρυπνία τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, το Σάββατο 18 Μαρτίου, για την εορτή της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως.

Στην ακολουθία του Όρθρου και την Θεία Λειτουργία, ιερούργησε ο ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Δημητρίου, ο οποίος και μίλησε στους πιστούς.

Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2017», που διοργανώνει ο Ναός για 19^η συνεχή χρονιά.

Καθ’ όλη την διάρκεια της αγρυπνίας, οι πιστοί είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν την Ιερά Εικόνα της «Παναγίας της Κοσμοσώτειρας», προστάτιδας της Θράκης και των απανταχού Θρακιωτών και τα Ιερά Λείψανα των Αγίων Πατέρων της Όπτινα, που φιλοξενούνται στο Ναό την εορταστική αυτή περίοδο.

 

Βρισκόμαστε αναμφισβήτητα σε μία πολύ δύσκολη εποχή, σημείωσε στην ομιλία του ο π. Επιφάνιος. Ο άνθρωπος όμως, έστω και μέσα από την κρίση των ημερών και τις πολλές δυσκολίες που συνεπάγονται, εναγώνια συνεχίζει να αναζητά την άνεση, την ανάπαυση, τον πλούτο, την δόξα και τις τιμές.

Και μετά από όλα αυτά, φαίνεται και ακούγεται παράδοξο να μιλάει κανείς για αγώνα πνευματικό, για θυσίες, για ομόνοια, για αδελφοσύνη, για νηστεία και εγκράτεια, για ταπείνωση και μετριοφροσύνη, για σταυρό στη ζωή μας.

Κι όμως, όλα αυτά, έστω και ξεχασμένα από τους πολλούς ανθρώπους, συνθέτουν αυτό που λέμε πνευματικό αγώνα και στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

«Υψώνεται σήμερα ο Τίμιος Σταυρός για να μας θυμίσει τα Πάθη του Χριστού και να μας παρηγορήσει. Είμαστε σαν τους οδοιπόρους που βρίσκονται σε δύσκολο και μακρινό δρόμο, που κατάκοποι αν βρουν ένα ευσκιόφυλλο δέντρο, κάθονται για λίγο να αναπαυθούν, να πάρουν δυνάμεις και ανανεωμένοι να συνεχίσουν τον δρόμο τους.

Έτσι και τώρα, στην δύσκολη πορεία μας προς το Πάσχα, ο ζωηφόρος Σταυρός φυτεύτηκε στη μέση του δρόμου από τους Αγίους Πατέρες, για να μας δώσει αναψυχή και να μας ενθαρρύνει στην υπόλοιπη προσπάθεια μας.»

Γιατί ο Σταυρός του Κυρίου ονομάζεται ζωηφόρος, αναρωτήθηκε. Ονομάζεται έτσι γιατί ο Κύριος πότισε με το αίμα και το ύδωρ που έτρεξαν από την πλευρά Του, το ξύλο του Σταυρού. Κι έτσι το κατέστησε ζωηφόρο, δηλαδή ικανό να καρποφορήσει την αιώνια και αληθινή ζωή.

Ονομάζεται όμως και τρισμακάριστο ξύλο, γιατί επί του Σταυρού απλώθηκε, προκειμένου να σταυρωθεί, ο Χριστός και διότι δια του Σταυρού έπεσε και συνετρίβη ο διάβολος.

Ο Σταυρός αποκαλείται επίσης και δύναμη, συνέχισε. Για τον άνθρωπο που πιστεύει ότι δια του Χριστού και δια του Σταυρού σώζεται, ο Σταυρός γίνεται δύναμη.

Ο Χριστός δεν ανέβηκε στον Σταυρό για να κρίνει τον κόσμο, τόνισε ο π. Επιφάνιος. Υπέγραψε την ελευθερία μας έχοντας σαν κάλαμο τον ίδιο τον Σταυρό και σαν μελάνι το δικό Του αίμα. Μας ελευθέρωσε έτσι από την καταδυναστεία του διαβόλου.

«Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας. Υπάρχουν δύο σταυροί. Ο πρώτος Σταυρός είναι αυτός που σήκωσε ο Χριστός και είναι πολύ βαρύς σε σχέση με τον άλλον, τον προσωπικό μας σταυρό που πρέπει να σηκώσει καθημερινά ο καθένας μας, αν θέλουμε να λεγόμαστε παιδιά του Εσταυρωμένου.»

Ο δικός μας σταυρός είναι οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι πειρασμοί, οι ασθένειες, η φτώχεια, η ανέχεια, οι συκοφαντίες και όλα αυτά που μας φαίνονται ασήκωτα και δύσκολα.

Όμως, όποιος σηκώνει στους ώμους του τον σταυρό, γίνεται μιμητής του Χριστού, αγιάζεται και δοξάζεται και αυτός μαζί Του. Αλλά για να σηκώσουμε τον σταυρό μας, πρέπει στην λίστα της καρδιάς μας να είναι πρώτος ο Χριστός.

Και ο π. Επιφάνιος ολοκλήρωσε τον λόγο του:

«Κανένας δεν θα περάσει στον Παράδεισο αν δεν είναι φορτωμένος κάποιον σταυρό.

Η σημερινή ημέρα είναι μία ακόμη ευκαιρία να σκεφτούμε τις άπειρες δωρεές του Θεού, να σταυρώσουμε τον αμαρτωλό και κακό εαυτό μας, να στρέψουμε το βλέμμα μας στο εκθαμβωτικό φως του Σταυρού.

Ή αποδεχόμαστε την λυτρωτική δύναμη του Σταυρού και σωζόμαστε, ή παραμένουμε δούλοι της αμαρτίας και χανόμαστε. Η κλήση προς την λύτρωση είναι πάντα ανοιχτή, φτάνει να πάρουμε την μεγάλη απόφαση και να την αποδεχτούμε.»

Την ομιλία του π. Επιφανίου μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ.