Η πίστη νίκησε τον θάνατο, όπως νίκησε και την ασθένεια. Ο Χριστός είναι πάντα και σταθερά, στη νέκρα μας η ανάσταση, στην αρρώστια μας η θεραπεία.

 

Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 26 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων του Ναού, με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».

Ο π. Χρυσόστομος στον λόγο του, αναφέρθηκε στα δύο θαύματα που περιλάμβανε η ευαγγελική περικοπή της ημέρας.

Το ένα είναι η ανάσταση της κόρης του αρχισυνάγωγου Ιάειρου, το άλλο η θεραπεία της γυναίκας που είχε επί δώδεκα χρόνια το πρόβλημα της αιμορραγίας.

Ο Χριστός προσέχει τους πάντες, σημαντικούς και ασήμαντους, άρχοντες και αρχομένους. Οι διαφορές και οι διαστρωματώσεις, υπάρχουν μόνο στην κοινωνία των ανθρώπων.

«Μόνο εδώ στην γη υπάρχουν ανθρώπων τάξεις που πολλές φορές αντιμάχονται μεταξύ τους και ο ένας θεωρεί τον άλλον εχθρό του.

Ενώπιον του Θεού δεν υπάρχει πλούσιος ή φτωχός, δίκαιος ή αμαρτωλός. Έτσι, υπάρχουν πρόσωπα για τα οποία ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε και που όλα θέλει να σωθούν.»

Τα θαύματα, συνέχισε ο π. Χρυσόστομος, δεν έχουν να κάνουν με την θέση που έχει ο λήπτης τους, αλλά με την πίστη που διαθέτουν.

Η αιμορροούσα Τον βρίσκει στον δρόμο. Την κόρη του Ιάειρου την βρίσκει στο σπίτι της.

Παντού και πάντα υπάρχει ο Ιησούς. Στους δρόμους που ο καθένας περιφέρει την βιοπάλη του με τα προβλήματα της. Ή στο σπίτι μας που είναι η εστία μας και η προσωπική μας ζωή.

«Επεμβαίνει ο Θεός στην κοινωνία μας ή στα σπίτια μας, αρκεί να του το επιτρέψουμε ή να τον προσκαλέσουμε. Ποτέ δεν βιάζει την θέληση μας.

Εμείς όμως κλείσαμε και την ψυχή μας και το σπίτι μας, και την κοινωνία μας και την εστί μας.

Τοποθετήσαμε οδόφραγμα την αμαρτία μας και κλειστήκαμε στο σπίτι του ατομισμού μας.»

Μας θέλει ο Θεός δικά Του παιδιά κατά πνεύμα, μας χαρίζει όμως πρώτα σε φυσικούς γονείς για την ανατροφή μας, τόνισε ο π. Χρυσόστομος. Όπως χάρισε την δωδεκάχρονη κόρη στον πατέρα της Ιάειρο.

Ο Χριστός έρχεται στη ζωή μας και την βρίσκει νεκρή πνευματικά. Πηγαίνει στο σπίτι του Ιάειρου και βρίσκει την κόρη του νεκρή βιολογικά. Αποτέλεσμα κοινό, η ανάσταση.

«Της κοινωνίας μας με την δική Του έγερση έγινε η ανάσταση, της κόρης με έναν λόγο Του.

Τον βλέπουμε, εκτός από το να ζωντανεύει την κόρη του Ιάειρου, να θεραπεύει και την αιμορροούσα. Σταμάτησε η χρόνια και βασανιστική αιμορραγία, ακουμπώντας μόνο τα ρούχα Του.»

Στην ευαγγελική διήγηση, τόνισε στην συνέχεια, υπάρχει και ένα κοινό σημείο με την δική μας συμπεριφορά.

Όσο τον έχουμε ανάγκη τον Χριστό, τρέχουμε να τον συναντήσουμε και να τον παρακαλέσουμε να μας δώσει ότι θέλουμε εμείς, κατά το συμφέρον μας.

Όταν αυτό δεν συμβεί, με διάφορα προσχήματα Τον αφήνουμε, Τον εγκαταλείπουμε, ακόμα και Τον απορρίπτουμε, εφόσον δεν έκανε το χατίρι μας, αυτό που θέλαμε, τότε που το θέλαμε κι όπως εμείς το θέλαμε.

Η βούληση του Θεού ευτυχώς απέχει πολύ από την δική μας πρακτική. Γι’ αυτό και με την πρώτη ευκαιρία μεταβάλλεται σε χάρη και σε θαύμα.

Η πίστη νίκησε τον θάνατο, όπως νίκησε και την ασθένεια. Ο Χριστός είναι πάντα και σταθερά, στη νέκρα μας η ανάσταση, στην αρρώστια μας η θεραπεία. Ο Χριστός είναι η ανανέωση της ζωής μας.

Η Εκκλησία, παρατήρησε ο π. Χρυσόστομος, σαν δικό Του σώμα, πάντα αντιλαμβάνεται την ανάγκη, συμμερίζεται τον πόνο. Γι’ αυτό ψάχνει και βρίσκει τρόπου, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Δεν απαιτούνται πολλά λόγια, παρά μόνο πίστη, θέληση και επιμονή.

«Το θαύμα στην ζωή μας δεν είναι απίθανο, είναι διεκδικήσιμο μέσα στην Εκκλησία.

Η ζωή μας δεν θα πάψει να αιμορραγεί ή και να σταματά. Αν δεν βρεθεί το ρούχο να Τον αγγίξουμε, σίγουρα θα υπάρχει το χέρι Του για να μας ακουμπήσει, για να μας αναστήσει από τον κάθε μορφής θάνατο.»