Στην 3η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 15 Μαρτίου μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Βουρλάκος, της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Η συμμετοχή και η ομιλία του π. Νικολάου, εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων, που οργανώνονται για 21η συνεχή χρονιά στο Ναό, με την ευκαιρία της εορτής του Ευαγγελισμού και με τον γενικό τίτλο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2019».

Ως καλοί αθλητές του Χριστού, επεσήμανε ο π. Νικόλαος, έχουμε την δυνατότητα και την ευκαιρία, ζωσμένοι τον Σταυρό του Κυρίου μας και με όπλα μας την μετάνοια, την ελεημοσύνη και βεβαίως την προσευχή, να μπούμε στο στάδιο των αρετών και να αγωνιστούμε τον καλόν αγώνα.

Αυτός ο αγώνας της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, μας οδηγεί στην Ανάσταση του Κυρίου μας.

«Η Εκκλησία σε αυτόν τον αγώνα, βρίσκεται δίπλα μας και μας δίνει τις προϋποθέσεις για να μπορούμε κι εμείς να αγωνιστούμε.

Μας δίνει τις όμορφες και κατανυκτικές ακολουθίες, τη νηστεία και την ευκαιρία να εργαστούμε στην ελεημοσύνη, αλλά πολύ περισσότερο στην προσευχή.»

Αυτές οι ακολουθίες, σημείωσε, διαφέρουν από τις υπόλοιπες. Το κλίμα αλλάζει. Η Εκκλησία ντύνεται τα πένθιμα της.

Αυτήν την περίοδο επικρατεί ένα συναίσθημα, αυτό της χαρμολύπης. Η λύπη είναι η συνειδητοποίηση της υπάρξεως μας, της ζωής μας επάνω στη γη και η απόφαση μας να αλλάξουμε.

«Είναι η μεταπτωτική μας κατάσταση, είναι η λύπη που μας οδήγησε μακριά από τον Θεό.

Αυτή η λύπη, οδηγεί σε μια μεγάλη χαρά, στη χαρά της Αναστάσεως.»

Μέσα σε αυτήν την κατανυκτική περίοδο, συνέχισε ο π. Νικόλαος, έρχεται στο τέλος της εβδομάδας η Εκκλησία μας και τοποθετεί μία ακολουθία εντελώς διαφορετική από τις υπόλοιπες.

Έρχεται η ακολουθία των Χαιρετισμών για να αλλάξει όλο αυτό το κλίμα. Απευθύνουμε το «χαίρε» σε εκείνο το πρόσωπο, που μας έφερε την χαρά στον κόσμο, που μας έδωσε την δυνατότητα να μπορούμε σήμερα να προσμένουμε ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος, στην Παναγία μας.

Και όπως παρατήρησε ολοκληρώνοντας:

«Η Παναγία ένιωσε στον μεγαλύτερο βαθμό το συναίσθημα της χαρμολύπης. Λύπη για το Πάθος του Υιού και Θεού Της και χαρά για την Ανάσταση Του.

Έφερε την μεγάλη χαρά στο κόσμο και έσβησε την κατάρα, την μιζέρια και την καταχνιά του παλαιού κόσμου, που ζούσε στην πλάνη και το σκοτάδι.»