Μπορούμε να σταθούμε μπροστά στην Παναγία, να αναλογιστούμε τα λάθη μας και να πάρουμε την απόφαση να γυρίσουμε. Και ο Χριστός δε ήρθε στον κόσμο να τιμωρήσει, ήρθε να προσκαλέσει. 

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς

Στην 3η ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 2 Μαρτίου, προεξήρχε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Βασιλόπουλος, από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς.

Η συμμετοχή και η ομιλία του π. Αναστασίου, εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων, που οργανώνονται για 20η συνεχή χρονιά στον Ναό, με την ευκαιρία της εορτής του Ευαγγελισμού και με τον γενικό τίτλο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2018».

Ο ιερός υμνογράφος, σε κάθε οίκο των Χαιρετισμών, ανέφερε ο π. Αναστάσιος, ξεκινώντας από το γεγονός του Ευαγγελισμού, προχωρά χρονικά τα γεγονότα μέχρι την γέννηση του Χριστού, ένα εκ των οποίων ήταν και η προσκύνηση των μάγων.

Η Παναγία, στον σχετικό οίκο που περιλαμβάνεται στη Β’ Στάση των Χαιρετισμών (Ίδον παίδες Χαλδαίων…), αναφέρεται ως μητέρα ενός αστέρος. Του Ιησού Χριστού που είναι αστήρ άδυτος, δηλαδή δεν δύει ποτέ.

Ακολούθως  ο υμνογράφος χαρακτηρίζει την Παναγία ως αυγή μυστικής ημέρας. Είναι το ξεκίνημα της αιώνιας βασιλείας του Θεού, όπως ερμηνεύουν οι Πατέρες της Εκκλησίας.

«Γιατί μέσω Εκείνης και χάρη στην δική Της υπακοή και την αγιότητα ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, έγινε άνθρωπος σαν κι εμάς, έζησε, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε, πέθανε κι αναστήθηκε κι έτσι μας ξημέρωσε για όλους τους ανθρώπους, όλων των εποχών, αυτήν την καινούργια βασιλεία, την μυστική ημέρα.»

Το να μιλάει κανείς για την Θεοτόκο είναι πραγματικά δύσκολο, συνέχισε ο π. Αναστάσιος, γιατί δεν έχει να κάνει τόσο με γνώσεις, όσο με εμπειρία.

Η σχέση μας με την Θεοτόκο, η εμπειρία αυτής της σχέσης είναι αυτή που θα μας διδάξει τι ήταν πραγματικά η Θεοτόκος και ποια ήταν η παρουσία Της και η συμμετοχή Της στο σωτηριώδες έργο του Χριστού.

Αναφέρθηκε στη συνέχεια σε ένα σύγχρονο πραγματικό περιστατικό, όπου μία μητέρα αναζητούσε την κόρη της σε κακόφημες περιοχές.

Αντί να αναρτήσει παντού φωτογραφίες της κόρης της και να την εκθέσει, τύπωσε και τοποθέτησε σε πολλά σημεία αυτών των γειτονιών την δική της φωτογραφία, με την έκκληση προς το παιδί της να επιστρέψει κοντά της.

Η μητέρα είχε διάκριση και δεν ήθελε να διαπομπεύσει το παιδί της, γι’ αυτό και τύπωσε τη δική της φωτογραφία και την κόλλησε στα χειρότερα σημεία της πόλης που ζούσε.

Παρόμοια, εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα της μεγάλης Μητέρας έχουν εναποτεθεί μέσα στον κόσμο από τους πιο μεγαλοπρεπείς ναούς, μέχρι τα πιο ταπεινά καλύβια.

Και συμπλήρωσε, ολοκληρώνοντας την ομιλία του:

«Παντού υπάρχει η εικόνα μιας Μάνας που μας περιμένει να γυρίσουμε πίσω.

Μπορούμε να σταθούμε μπροστά στην Παναγία, να αναλογιστούμε τα λάθη μας και να πάρουμε την απόφαση να γυρίσουμε. Και ο Χριστός δε ήρθε στον κόσμο να τιμωρήσει, ήρθε να προσκαλέσει.

Και η πιο ζωντανή πρόσκληση που παρουσίασε σ’ εμάς τους ανθρώπους, είναι η εικόνα της Μητέρας Του.»