Είναι Αυτή που μας δείχνει τον δρόμο για να ανεβούμε κι εμείς στον ουρανό. Δεν αρκεί μόνο ο Θεός να κατεβαίνει, χρειάζεται κι εμείς λίγο να ανεβαίνουμε.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς

Στην 3η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου, προεξήρχε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Θεοδωρόπουλος., της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Η συμμετοχή και η ομιλία του π. Γεωργίου, εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων, που οργανώνονται για 20η συνεχή χρονιά στο Ναό, με την ευκαιρία της εορτής του Ευαγγελισμού και με τον γενικό τίτλο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2018».

Ο π. Γεώργιος μιλώντας για την πορεία που διανύουν οι πιστοί μέσα στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, την χαρακτήρισε ως πορεία συνάντησης με την ελεύθερη αγάπη του Θεού, η οποία κατέρχεται και ζητά να συναντήσει  την ελεύθερη αγάπη του ανθρώπου, για να υπάρξει σύνδεσμος ένωσης.

Είναι η χαρά μας η Παναγία, τόνισε, γιατί μας οδηγεί στο Πάσχα. Θα πρέπει να ξέρουμε, να νιώθουμε και να συνειδητοποιούμε τι σημαίνει Πάσχα, πέρασμα. Τι σημαίνει Ανάσταση.

Διαφορετικά θα παραμένουν λέξεις με όμορφο κέλυφος, αλλά χωρίς περιεχόμενο για τη ζωή μας.

Ο Θεός, όπως σημείωσε, δημιούργησε με την ελεύθερη αγάπη Του τον κόσμο και κάθε πλάσμα. Και έβαλε τελευταίο τον άνθρωπο και του έδωσε τη δυνατότητα να είναι εικόνα της αληθινής και αιώνιας εικόνας, που είναι ο Χριστός.

«Η τιμή μας δεν είναι στις κενοδοξίες μας, αλλά στη δημιουργία μας από τον Θεό. Ο άνθρωπος δεν είναι μια βιολογική ζωή, αλλά είναι μια αιώνια ύπαρξη και η αληθινή του ζωή είναι η σχέση του με το Άγιο Πνεύμα.

Ο ελεύθερος Θεός, δημιούργησε ελευθέρως τον άνθρωπο. Κι ο άνθρωπος ζήτησε μια άλλη ζωή, έξω από τον Θεό, παρακάμπτοντας τον Θεό. Και λειτούργησε αυτονομημένα τη ζωή του.»

Όμως, η αγάπη του Θεού δεν καταργείται από καμία πτώση και αμαρτία, κυνηγάει τον άνθρωπο, δεν τον εγκατέλειψε ποτέ.

Αλλά όπως παρατήρησε ο π. Γεώργιος, ο άνθρωπος «σκοτώνοντας» τον Θεό, δολοφόνησε την ίδια του την ύπαρξη. Μακριά από τον Θεό, βλέπει την αγάπη Του ως κόλαση, βλέπει τον Θεό ως τιμωρό και φοβάται να Τον αφουγκραστεί γιατί πρέπει να αλλάξει και να μετανοήσει.

Το έλεος του Θεού δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο. Κάποιος έπρεπε να λυτρώσει τον άνθρωπο, να τον βοηθήσει να περάσει από τον θάνατο στη ζωή. Ο Θεός έψαχνε να βρει έναν συνεργό, για να μπορέσει να ολοκληρώσει το σχέδιο της σωτηρίας.

Και αυτός ο συνεργός βρέθηκε στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Τι ήταν αυτό που βρήκε ο Θεός στην Παναγία κι έγινε η κλίμακα η οποία Τον κατέβασε στη γη και η γέφυρα που ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό;

Ήταν η ταπείνωση Της, μας απαντά ο π. Γεώργιος. Είναι Αυτή η οποία  μπορεί να ολοκληρώσει αυτό που δεν πέτυχε η πρώτη Εύα, δηλαδή τη σχέση με τον Θεό και την αληθινή πορεία που είναι η υπακοή στο θέλημα του Θεού.

«Είναι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος του κόσμου, απαλλαγμένος από κάθε φθορά, κάθε καταναγκασμό, κάθε εξάρτηση, κάθε φοβία. Η Παναγία τα έχει δώσει όλα στον Θεό, μέσα από Αυτήν σαρκώνεται ο Θεός, είναι ο μαγνήτης που Τον κατεβάζει στη γη.

Είναι Αυτή όμως που μας δείχνει τον δρόμο για να ανεβούμε κι εμείς στον ουρανό. Δεν αρκεί μόνο ο Θεός να κατεβαίνει, χρειάζεται κι εμείς λίγο να ανεβαίνουμε. Για να γίνει συνάντηση, για να γίνει η σύνδεση, για να μπορεί ο Νυμφίος να βρει τη νύμφη και να μπορέσει να υπάρξει γάμος.

Η Παναγία, μας δείχνει τον δρόμο στον οποίο μπορεί ο άνθρωπος να κατεβάσει τον Θεό.»

Άνθρωπος χωρίς σταυρό και χωρίς σταυρωμένο φρόνημα, χωρίς εγκοπή του ιδίου θελήματος, χωρίς ταπείνωση και συγχώρεση, χωρίς αγάπη και ορθόδοξη πίστη, δεν μπορεί παρά να παραμένει άκαρπος, χωρίς το Άγιο Πνεύμα, χωρίς την παρουσία του αληθινού Θεού.

Συνεχίζοντας επισημαίνει ο π. Γεώργιος πως, αυτό που μας δείχνει η Παναγία μας, είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε και να πάρουμε την ευθύνη επάνω μας. Μας δείχνει τον δρόμο της δικής Της συνεργασίας.

Θα αναλάβουμε την ευθύνη του κόσμου στην μετάνοια, στην υπακοή, στην ταπείνωση, στην τήρηση των εντολών του Θεού. Και τότε θα υπάρξει μέσα μας μια δίοδος όπου πάλι το Άγιο Πνεύμα θα μπορεί να έρχεται, να κατασκηνώνει και να μας αναζωογονεί.

Και κατέληξε λέγοντας:

«Η Παναγία, μας κατεβάζει τον Θεό, μας τον προσφέρει ατόφιο και μας λέει να ανέβουμε κι εμείς λίγο. Και είναι η Εκκλησία, η συνέχεια της Παναγίας μας. Κάθε πρόσφορο είναι η κοιλιά της Παναγίας μας που τον αναγεννά ξανά, για να Τον κοινωνήσουμε μετέπειτα σε Σώμα Του και Αίμα Του και να πάρουμε μέσα μας άφεση αμαρτιών και ζωήν αιώνιον.»