π. Παύλος Παπαδόπουλος/ facebbok
Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη χαρά του διαβόλου. Είναι αμαρτία θανάσιμη, γιατί αντί να φέρει μετάνοια οδηγεί τον άνθρωπο στην κατάθλιψη. Στεναχωριέται ο άνθρωπος αλλά δεν μετανοεί. Θέλει απλά ν’ αλλάξουν τα πράγματα χωρίς ο ίδιος να αλλάξει. Γι’αυτό και θλίβεται και τέλος απελπίζεται.
Η μετάνοια έχει μέσα της ελπίδα. Ελπίδα ότι με τη Χάρη του Θεού όλα θα ειρηνεύσουν, θα γιάνουνε. Από κάθε δοκιμασία και πειρασμό κάτι καλό μπορεί να βγει. Και αυτό το καλό μπορεί να έρθει με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι το περιμέναμε και σε διαφορετικό χρόνο απ’ότι το αναμέναμε. Αρκεί να κάνουμε υπομονή την ώρα του πειρασμού και να έχουμε μετάνοια για τα λάθη μας και την ανεπάρκειά μας. Αρκεί να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό και ταπείνωση…
Στο τέλος όλα καλά θα πάνε. Αφού δεν πηγαίνουν “καλά”, άρα ακόμα δεν είμαστε στο τέλος…