π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Στην ζωή μας υπάρχουν πάντοτε δύο όψεις: το φανερό και το κρυμμένο. Όταν ταυτίζονται, τότε ο άνθρωπος είναι ειλικρινής. Όταν υπάρχει διάσταση ανάμεσά τους, άλλο δηλαδή είναι ο άνθρωπος και άλλο φαίνεται, τότε μας διακατέχει μία μορφή υποκρισίας. Η πνευματική ζωή αποσκοπεί στο να ταυτίσει το φανερό με το κρυμμένο και να οδηγήσει και τα δύο προς τον Θεό, με χαρακτηριστικό σημείο συνάντησης την αρετή. Η αρετή είναι η φανέρωση στην πράξη του κρυμμένου ήθους που διαπνέει τον άνθρωπο.
Η αρετή είναι καρπός ελευθερίας και καλλιέργειας, άσκησης, αγώνα. Η ελευθερία έγκειται στο ότι το ήθος δεν επιβάλλεται, αλλά ελεύθερα επιλέγεται και διαμορφώνεται από τον άνθρωπο. Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κατ’ επιβολήν. Θα διαλέξουμε την αγάπη ως στάση ζωής και θα παλέψουμε να την καλλιεργήσουμε. Θα αποδεχτούμε τις όψεις της που είναι η συγχώρεση, η θυσία, η προσφορά, η έγνοια για τον άλλον, η ανοχή και στις διάφορες περιστάσεις της ζωής μας θα προσπαθήσουμε να ελέγξουμε τους λογισμούς μας, οι οποίοι μας οδηγούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Στον εγωκεντρισμό και την αυτάρκεια. Στην απαίτηση από τον άλλο. Για να γίνει η αγάπη έξη, επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά, αλλά και στάση ζωής που θα μας χαρακτηρίζει, χρειάζεται άσκηση. Πίεση στον εαυτό μας. Επίγνωση ότι είναι προς αληθινό όφελός μας να αγαπούμε.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ