Το παν και το …τίποτα

Τι είναι λοιπόν τα Χριστούγεννα;
Θα το καταλάβουμε αν αναλογιστούμε
ποιοι είμαστε και πού είμαστε:
Απ’ την πλαγιά ενός βουνού ελάχιστα φαίνονται τα ανθρώπινα.
Από ένα αεροπλάνο ακόμα και οι πόλεις είναι τόσο μικρές
και θα χρειαζόμασταν μια ζωή για να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο μας…
Κι όμως.
Η Γη μας δεν είναι παρά ένας κόκκος άμμου μπροστά στον Ήλιο
που την χωράει περίπου ενάμιση εκατομμύρια φορές!
Κι αν ο Ήλιος μας ήταν μια μπάλα στην Ακρόπολη, 
η Γη μας θα ήταν ένας κόκκος άμμου κάπου στον Λυκαβηττό!…
…κι ο Ήλιος είναι μάλλον από τα μικρότερα αστέρια του Γαλαξία μας
ο οποίος έχει εκατομμύρια σαν αυτόν και μεγαλύτερα.
Κι ο πιο κοντινός γαλαξίας στον δικό μας απέχει
όσο μια μικρή καραμέλα στην Ομόνοια από μια άλλη στον Λευκό Πύργο
ενώ υπάρχουν εκατομμύρια γαλαξίες σε διαστάσεις και αποστάσεις
που μετρούνται σε εκατομμύρια έτη φωτός!
Οι δε επιστήμονες κάνουν λόγο και για παράλληλα σύμπαντα…
Δηλαδή;
Είμαστε ένα τίποτα στην άκρη του τίποτα!
και ο Κύριος
«ὁ δρακὶ (=παλάμη) συνέχων πάντα γῆς τὰ πέρατα»!
«ὁ τὰ σύμπαντα, ἐν τῇ δρακὶ περιέχων…»
καταδέχεται να γεννηθεί ως άνθρωπος
να μπει μέσα σ’ αυτό το τίποτα
για να μας χαρίσει το παν,
για να μην χάσουμε το παν για το …τίποτα!
 
«τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος πεφώτισται τὰ σύμπαντα».
Καλά Χριστούγεννα!
π Βασίλειος
Πηγή εδώ