Μεσογαίας Νικόλαος: Αν θέλεις θέωση, κοινωνία με τον Θεό, εμπιστεύσου ! (video)
Είναι πολύ ωραίο να στέκεσαι ενώπιον του μυστηρίου του Θεού ταπεινωμένος, παρά με το θράσος της γνώσης των μυστικών, δήθεν, του Θεού.
Στο “Ενοριακό Αρχονταρίκι” του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Θεολόγος – Μουσικολόγος κ. Ηλίας Λιαμής φιλοξένησε την Δευτέρα 13 Νοεμβρίου, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, σε μία «εκ βαθέων» συζήτηση.
Η εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος καθημερινών δράσεων του Ναού, με τον τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Μεγάλο μέρος της καρδιακής, όπως απεδείχθη, συζήτησης αφορούσε το θέμα του πόνου. Και με αυτό ως αφορμή, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε εκτενώς στη Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας «ΓΑΛΙΛΑΙΑ», που έχει δημιουργήσει στη Μητρόπολη του.
Μία μονάδα που περιλαμβάνει Κατ’ Οίκον Φροντίδα, Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας και Απασχόλησης, Ξενώνα Ανακουφιστικής Φροντίδας και Στήριξη Πενθούντων, αφού η Ανακουφιστική Φροντίδα συνεχίζεται και μετά την κοίμηση του ασθενή με τη στήριξη στο πένθος του φροντιστή του, εφόσον υπάρχει ανάγκη και το επιθυμεί.
Η ευρεία επαφή με τον ανθρώπινο πόνο, η ανάγκη ανακούφισης των ογκολογικών ασθενών, η απουσία αντίστοιχων φορέων και η συναίσθησή ότι το πρόβλημα των ασθενών είναι και δικό μας, μας οδήγησαν στην απόφαση να δημιουργήσουμε τη Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας «ΓΑΛΙΛΑΙΑ», υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος.
«Πυξίδα των προσπαθειών μας είναι ο άνθρωπος που πάσχει. Σκοπός μας είναι να ανακουφίσουμε τον πόνο, να αγκαλιάσουμε τη δυσκολία, να μοιραστούμε το βάρος με τον ασθενή και την οικογένειά του και να συμπαρασταθούμε με κάθε δυνατό μέσο.
Ο ενθουσιασμός μας, η πίστη και η αγάπη, μας επιτρέπουν να ελπίζουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια μικρή σπίθα, τον πρώτο βασικό πυρήνα για να εκπληρώσουμε το όραμά μας.»
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι, αν η συμπόνια διδάσκεται. Τα περισσότερα δεν τα έμαθα, απάντησε ο Σεβασμιώτατος, επειδή κάποιος μου τα είπε, αλλά επειδή ό ίδιος αντί να μου τα πει με ενέπνευσε.
Αν λοιπόν η διδασκαλία είναι μεταφορά φρονήματος τέτοια που να συντονίζει κάποιες χορδές της ψυχής, τότε αυτή είναι πολύ καλή διδασκαλία.
Το ίδιο γίνεται και στην πίστη. Και η πίστη δεν διδάσκεται έτσι. Διδάσκεται ως διδασκαλία, αλλά δεν γίνεται χωρίς έμπνευση, χωρίς μύηση. Είναι μυσταγωγία.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ