Οἱ γονεῖς γιά ὅλους μας εἶναι οἱ πιὸ σημαντικοὶ ἄνθρωποι στή ζωὴ μας .Γιατὶ μᾶς ἔφεραν στή ζωὴ καὶ μὲ ὑπομονὴ κι ἀγάπη μας ἔμαθαν τή ζωή.
Ὅταν ὅμως τὰ χρόνια περάσουν καὶ κάποτε ἡ ἡλικία βαρύνει στούς ὤμους τοὺς, εἶναι φορές πού ἀντιμετωπίζονται ὡς βάρος ἀπὸ τὰ παιδιὰ τους. Τὰ παρακάτω λόγια ἐλπίζουμε νά εὐαισθητοποιήσουν ἀκόμη περισσότερο ὅσους ἔχουν ἠλικιωμένους γονεῖς …χρειάζεται ὑπομονή.
Ἐὰν μιά μέρα μὲ δεῖς «γέρο», ἐὰν λερώνομαι ὅταν τρώω καὶ δέν μπορῶ νά ντυθῶ, ἔχε ὑπομονή.
Θυμήσου πόσο καιρό μοῦ πῆρε γιά νά σοῦ τὰ μάθω… αὐτὰ ὅταν ἐσὺ ἤσουν μικρός.
Ἐὰν ὅταν μιλάω μαζί σου ἐπαναλαμβάνω τὰ ἴδια πράγματα, μὴν μὲ διακόπτεις, ἄκουσε με.
Ὅταν ἤσουν μικρὸς κάθε μέρα σοῦ διάβαζα τὸ ἴδιο παραμύθι μέχρι να σὲ πάρει ὁ ὕπνος.
Ὅταν δέν θέλω νά πλυθῶ μὴν μὲ μαλώνεις καὶ μὴν μὲ κάνεις νά αἰσθάνομαι ντροπή…
Θυμήσου ὅταν ἔτρεχα ἀπὸ πίσω σου καὶ ἔβρισκες δικαιολογίες ὅταν δέν ἤθελες νά πλυθεῖς.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ