Του Κωνσταντίνου Ερρίπη
Ένα κοινωνικό τέλμα είναι η καθημερινότητα του εργατικού δυναμικού της χώρας. Στάσιμα νερά εκεί που πριν έπεφταν καταρράκτες, λόχμες και κουνούπια στις περιοχές που κελάρυζαν τα νερά των ποταμών.
Άνεργοι χωρίς ελπίδα για δουλειά, χρεωφειλέτες στο κράτος και στους συνανθρώπους των, αποτυχημένοι επαγγελματίες και τεχνίτες,πτυχιούχοι με μια τσαλακωμένη πανεπιστημιακή βεβαίωση στην τσέπη, όλοι τους χάσκουν ατενίζοντας το θολό ουρανό.
Παίρνουν ένα στοιχειώδες επίδομα από το κράτος για να επιβιώσουν αλλά στην ουσία πληρώνονται για να κάθονται. Λάθος, ολέθριο λάθος. Το κράτος έχει πιει το αίμα όλων των μη δυναμένων να αντιδράσουν. Τους έχει φορολογήσει ακόμα και τον αέρα που αναπνέουν, έχει υποχρεώσει και εκείνους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα να δίνουν επίδομα αλληλεγγύης στους φτωχότερους από αυτούς χωρίς τούτο να αποδεικνύεται και έχει απαξιώσει κινητή και ακίνητη περιουσία, ώστε να μη δύναται ο κάθε ταλαίπωρος να βρει εναλλακτική λυση για να βγει από το αδιέξοδο.
«Βάλτε τους εργάτες να ανοίγουν τρύπες και να τις ξανακλείνουν», φώναζε στις αρχές του 20ου αιώνα ο Τζον Κέινς, ο μέγας οικονομολόγος που αποτελούσε την «ιερή τριάδα» των οικονομολόγων μαζί με τον Άνταμ Σμιθ και τον Μαρξ. «Κάντε μια πολιτική εισοδηματικής αναδιανομής, ευνοϊκή για την αγοραστική δύναμη των ασθενέστερων στρωμάτων, τα οποία διαθέτουν μια ισχυρή ροπή προς την κατανάλωση και αποταμιεύουν ελάχιστα» («Ιστορικά» 3.4.2006 σελ. 22-23).
Ο λαός πληρώνεται για να βόσκει όπως ένα γέρικο ζώο στον κάμπο. Αυτόν που τον πληρώνεις στείλε τον να φυτεύει δένδρα στο βουνό, να καλλιεργεί τα χέρσα χωράφια, να σκουπίζει τους δρόμους. Έτσι
– Θα αποκτήσει οντότητα γιατί θα ξέρει, ότι πληρώνεται μεν αλλά προσφέρει.
– Η χώρα θα έχει κέρδος από αυτόν και ποτέ ζημιά.
– Δουλεύοντας ανοίγει το μυαλό και εφευρίσκει νέες απασχολήσεις.
– Και κάτι άλλο. Αρκετοί που πληρώνονται δουλεύουν κρυφά και αλλού εις βάρος των λοιπών φορολογουμένων. Εάν υποχρεωθούν από το κράτος να δουλεύουν, δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν και στη άλλη τους απασχόληση.
Κ α ι ο ι υ π ε ύ θ υ ν ο ι ;
Μέσα στη όλη καταστροφή αυτοί αρκούνται στο να βρίζει χυδαία ο ένας τον άλλο!