π. λίβυος
Όταν σε κρίνουν αυστηρά και η στενοχώρια κυκλώνει ως πνιγμός την καρδιά σου, να θυμάσαι ένα πράγμα, ότι κανείς δεν θα ζήσει την ζωή σου. Ιδιαίτερα στο πόνο και την δυσκολία, πάνω στο σταυρό ελάχιστοι, ένας ή κανένας θα είναι μαζί σου. Όλοι αυτοί που με τόση ευκολία σχολιάζουν και επικρίνουν τις επιλογές σου όταν εσύ βασανιζόσουν και τους είχες ανάγκη ήταν απόντες. Σε θυμήθηκαν μονάχα για να σε κρίνουν. Τις άλλες στιγμές της ζωής σου ήταν εγωιστικά κι απάνθρωπα “απασχολημένοι”….