Ερρίπης Κωνσταντίνος
Με τα σημερινά δεδομένα Όχι.
1ο διότι δεν εξυπηρετούν τους πεζούς και
2ο διότι είναι εστίες κινδύνου
Το παράδοξο είναι, ότι τα πεζοδρόμια ανταποκρίνονταν στον σκοπό για τον οποίο είχαν δημιουργηθεί τότε, όταν η Αθήνα και οι άλλες μεγάλες πόλεις είχαν ελάχιστη κίνηση τροχοφόρων. Τώρα που το κυκλοφορικό είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα των μεγαλουπόλεων, τώρα τα πεζοδρόμια στην Ελλάδα παίζουν μόνο αρνητικό ρόλο.
Δεν υπάρχει πεζοδρόμιο ελεύθερο. Εάν κάποιος βαδίζει επάνω σε αυτό, είναι υποχρεωμένος να κατεβαίνει στο οδόστρωμα κάθε 30 – 40 μέτρα. Εάν θέλει να μειώσει αυτή τη συχνότητα, τότε είναι υποχρεωμένος να διέρχεται ανάμεσα σε λασπωμένους προφυλακτήρες αυτοκινήτων, σε αντικείμενα που βρίσκονται παρατημένα δώθε κείθε και σε ανθρώπους καθισμένους άβολα στη μέση του πουθενά και πίνουν τον καφέ τους. Είναι η απαράδεκτη προέκταση των διαφόρων καφέ με την άδεια της δημοτικής αρχής.
Έχει ενδιαφέρον το πεζοδρόμιο. Εκεί που προχωράς επάνω σε αυτό θα δεις να ξεφυτρώνουν 4 – 5 σκαλοπάτια από μια είσοδο, να προβάλλει μία αφύλακτη καταπακτή ενός υπογείου, ένα δένδρο φυτευμένο στη μεσαία πλάκα από τις τρεις του πεζοδρομίου, μια μικρή ζαρντινιέρα του καταστήματος, ένα χιλιοπατημένο, βρώμικο πράσινο πλαστικό χαλί εισόδου, ένας ξέχειλος κάλαθος αχρήστων με την περίσσεια του περιεχομένου του να την χορεύει ο αέρας, κλπ.
Βαδίζοντας βλέπεις μπροστά σου τον ένα να σκοντάφτει σε βγαλμένες πλάκες, τον άλλο να πέφτει σε ακάλυπτα φρεάτια της ΕΥΔΑΠ, τον τρίτο σε καρφιά που βρίσκονται καρφωμένα στις πλάκες από κολώνες που έχουν αφαιρεθεί ή σε κάτι … επιτέλους μαλακό, παραγωγή των οπισθίων των σκύλων, αδέσποτων και μη. Και το τελευταίο επίτευγμα του πολιτισμού μας. Τα πλακάκια που είναι οδηγοί τυφλών, αυτά που είναι τοποθετημένα πάντοτε στη μέση του πεζοδρομίου, όσο και αν είναι το πλάτος του, ούτως ώστε να εμποδίζουν τους πάντες.
Στα «ευγενή» βόρεια και νότια προάστεια της Αθήνας επικρατεί και το εξής έξυπνο. (Οι άλλες συνοικίες είναι των κουτών!). Να χρησιμοποιούν αρκετοί το πεζοδρόμιο μπροστά από την οικία τους για να φυτέψουν πράσινο, που θα στολίσει την μάντρα τους. Καταπατούν για ιδίαν χρήσιν τα 2/3 του πεζοδρομίου και αναγκάζουν τον περαστικό να ακροβατεί στη μία ή στις δύο πλάκες που εναπομένουν για να βαδίσει.
Τα πεζοδρόμια και οι τουαλέτες είναι δείκτες του πολιτισμού της κάθε χώρας.