Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τιλιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; αναρωτήθηκε…

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δε φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτογια μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

-Κυρ- Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δε βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δεμε ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:

-Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:

-Λυπάμαι πολύ κυρ-ποντικέ μου, αλλά δε μπορώ να κάνω τίποτ’ άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα τοκάνω. Θα προσευχηθώ.

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:

-Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Και το βόδι απάντησε: Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα ηποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο

δέρμα μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος τουνα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τηγυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουράένα φίδι…Φοβισμένο το φίδι όμως δάγκωσε τη γυναίκα! Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο.Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες…Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή

κοτόσουπα!

Η γυναίκα όμως πήγαινε απ’ το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τησειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8-ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε νασφάξει το γουρούνι. Τελικά όμως η γυναίκα δε γλύτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της, ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλήγυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.

Ο κυρ-Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’ έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη… Είχεπροειδοποιήσει αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία…

Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο…

Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!

Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!

Είμαστε ίνες ενός υφάσματος κι αν ένα μέρος του χαλάσει, όλο το ύφασμα είναι άχρηστο….

Είναι αδύνατον να γελάμε, αν δε γελάει ολόκληρη η γειτονιά! —

Ας μη χάσουμε την ανθρωπιά μας ενισχύοντας διαρκώς τον ατομισμό μας…