Η όμορφη οικογενειακή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι, είναι το εύκρατο κλίμα για να ανθίσουν οι ψυχές των παιδιών.

 

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

 

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα χρήσιμη συζήτηση, πρωτίστως για τους γονείς, πραγματοποιήθηκε στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου.

Θέμα της εκδήλωσης, ήταν «Τι θέλουν τα παιδιά από τους γονείς;» και η συζήτηση διεξήχθη ανάμεσα στον Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Τσιμούρη και την Εκπαιδευτικό – Πρεσβυτέρα Σοφία Δορμπαράκη.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

 

Τι θέλουν τα παιδιά;

 

Το ερώτημα αυτό, βασανίζει αρκετούς γονείς οι οποίοι είναι συνειδητοποιημένοι όσον αφορά το ρόλο τους, σημείωσαν και οι δύο συνομιλητές. Γιατί δεν έμαθαν από πουθενά το πώς να φέρονται στα παιδιά τους, μόνο εμπειρικά και απ᾽ ότι διδάχτηκαν από τις οικογένειες τους. Αυτό τους δημιουργεί άγχος, γιατί νιώθουν ότι είναι ανέτοιμοι να ανταποκριθούν.

Αν ρωτήσουμε ένα μικρό παιδί τι θέλει, ασφαλώς θα απαντήσει ότι θέλει παιχνίδια, γλυκά, βόλτες, υλικές παροχές. Ένας έφηβος θα ζητήσει χαρτζιλίκι για να κάνει την ζωή του. Άλλος μπορεί να θέλει να τον αφήσουν ήσυχο οι γονείς του. Ενώ άλλος έφηβος μπορεί να εκλιπαρεί τους γονείς του να ασχοληθούν επιτέλους μαζί του, να ακούσουν τις αγωνίες, τις επιθυμίες ή τις φιλοδοξίες του.

Η πραγματική θέληση των παιδιών, σημείωσε η κα Δορμπαράκη, δεν φαίνεται λεκτικά, αλλά από την συμπεριφορά που υποδηλώνει το θέλημα της ψυχής. Τα παιδιά θέλουν αγάπη. Να ασχοληθούν οι γονείς μαζί τους και να τα αγαπήσουν σωστά.

«Ασφαλώς και ο γονιός θα φροντίσει για την ζωή του παιδιού, για την υγεία του, το σχολείο του, την μόρφωση του. Αυτά είναι φυσική υποχρέωση του γονέα προς τα παιδιά. Από την άλλη η λανθασμένη μορφή αγάπης είναι οι υλικές παροχές.

Παροχές οι οποίες κρύβουν ενοχές και πολλές φορές αναπληρώνουν τον χρόνο που δεν διαθέτουν οι γονείς στα παιδιά τους και την πνευματική φροντίδα και ηθική στήριξη που δεν τους έδωσαν.»

 

Οικογενειακή ατμόσφαιρα

 

Η αληθινή αγάπη, τόνισαν οι συνομιλητές, είναι να αγκαλιάσει ο γονιός τα παιδιά, αγκαλιάζοντας πρώτα απ᾽ όλα τον/την σύζυγό του. Τα παιδιά ζητούν πρωταρχικά από τους γονείς τους, να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Να υπάρχει συζυγική ομόνοια, αγάπη μέσα στο σπίτι.

Η συζυγία είναι η βάση. Οι γεννήτορες, οι γονείς πρέπει να είναι καλοί σύζυγοι. Κι αυτό το παιδί το καταλαβαίνει, το οσμίζεται ότι κι αν συμβεί στο σπίτι. Το καταλαβαίνει με την διαίσθηση, καταλαβαίνει την οικογενειακή ατμόσφαιρα. Επειδή τα παιδιά είναι πολύ αγνά και έχουν τις κεραίες της παιδικότητας και της απλότητας.

Όπως τόνισε η κα Δορμπαράκη:

«Η όμορφη οικογενειακή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι, είναι το εύκρατο κλίμα για να ανθίσουν οι ψυχές των παιδιών.

Η διαφωνία είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και καμιά φορά και η φραστική σύγκρουση. Οι γονείς πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Όταν συμβαίνουν αυτά, να έχουν στο νου τους την επανασύνδεση.

Κι όσο το δυνατόν να υπάρχουν γέφυρες μεταξύ των συζύγων.»

Είναι κρίμα, συνέχισε, άνθρωποι που έχουν ξεκινήσει με καλές προϋποθέσεις, να καταλήγουν στο διαζύγιο. Τότε τα παιδιά είναι τα θύματα και το τραγικότερο ότι γίνονται όμηροι του ενός ή του άλλου γονιού, για να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον.

Η οικογενειακή ατμόσφαιρα κατακτάται καθημερινά, δεν είναι δεδομένη.

 

Παρόντες στον ρόλο τους

 

Οι γονείς πρέπει να αξιοποιήσουν το τάλαντο που τους έδωσε ο Θεός, δηλαδή την πατρότητα και την μητρότητα. Με άλλα λόγια να είναι ενεργοί γονείς.

Ενεργός γονιός σημαίνει να είναι παρών στον ρόλο του. Να ασχολούνται οι γονείς με τα παιδιά, όχι ποσοτικά, αλλά ποιοτικά. Τα παιδιά είναι ένα θείο δώρο και οι γονείς θα τα έχουν στα χέρια τους για λίγα χρόνια.

«Για πολύ λίγο χρόνο τα επηρεάζουν, αλλά τα επηρεάζουν για μια ολόκληρη ζωή.

Είναι αναντικατάστατος ο γονιός, γιατί ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός και τον καθόρισε ο ίδιος ο Θεός.»

 

Η τέχνη της αγωγής

 

Αναφορικά με την αγωγή των παιδιών, οι δύο συνομιλητές επεσήμαναν πως πρέπει ο ενεργός γονέας να ασχοληθεί από πολύ νωρίς με το παιδί του.

Να το μάθει από μικρό να έχει υπακοή στους κανόνες της ζωής. Ότι δεν είναι μόνος του στον πλανήτη. Ότι υπάρχουν υποχρεώσεις και όρια και αυτά τα όρια πρέπει να μπουν από πολύ νωρίς.

Πρέπει να μάθει λοιπόν κάποιες καλές συνήθειες από πολύ μικρό. Το παιδί αντιγράφει τους γονείς και το παράδειγμα τους.

Και καταλήγοντας η κα Δορμπαράκη συμπλήρωσε:

«Πρέπει να μάθει να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους. Να μάθει να χαίρεται αυτά που του παρέχουν οι γονείς του και να μάθει τις αξίες της ζωής.

Υπέρτατη αξία είναι ο Θεός. Ο χριστιανός γονιός πρέπει να το διδάξει από πολύ μικρό την πίστη στον Θεό, στα ιδανικά, στις αξίες της ζωής.

Η ελευθερία είναι ότι πολυτιμότερο μπορούμε να διδάξουμε στο παιδί. Και χρειάζεται σεβασμός στην προσωπικότητα του.»

Τη συζήτηση του π. Βασιλείου με την Εκπαιδευτικό Σοφία Δορμπαράκη μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ.