Η Παναγία μας έγινε η πραγματοποίηση του αδύνατου, ως δυνατού. Και όπου ο Θεός θέλει, χαρίζει στον άνθρωπο στα αδιέξοδα, νέους δρόμους και διέξοδα.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Ιερά αγρυπνία επί τη θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, τελέσθηκε την Κυριακή 20 Νοεμβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, μίλησε προς τους πιστούς που συμμετείχαν, ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Κατερίνας.

Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία που ακολούθησε, εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Ο λόγος του π. Διονυσίου, αναπτύχθηκε γύρω από το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και της μεγάλης θεομητορικής εορτής των Εισοδίων Της, που εορτάζει η Εκκλησία μας αυτήν την ημέρα.

Η Θεοτόκος, ως «καθαρώτατος ναός του Σωτήρος», εισερχομένη και προσφερόμενη στα Άγια των Αγίων, δέχεται ευπρόσδεκτα ότι προσφέρει ο καθένας, όσο ανάξιος κι αν είναι.

Γι’ αυτό, σημειώνει ο ομιλητής, και καταδέχτηκε να αντλούνται διάφορες εορτές Της, όπως η εορτή των Εισοδίων Της, από χείλη αναξιόπιστα και απόκρυφα, που όμως αποκαλύπτουν ιστορικά αψευδή στοιχεία, τα οποία ξεκαθάρισε, προσέλαβε και ανέδειξε η Εκκλησία.

Για να αναφερθεί στη συνέχεια στα θαυμαστά γεγονότα που συνδέονται με την μεγάλη εορτή. Και πρώτα εκείνα που έζησαν οι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα. Παρά την ατεκνία τους, η πίστη και εμπιστοσύνη τους στον Θεό καρποφόρησε. Και αυτήν την καρποφορία την είδαμε με τα μάτια της ψυχής μας, στην αγκαλιά τους. Καθώς οι πρώην στείροι και άτεκνοι Δίκαιοι, αξιώθηκαν ως τέκνο, την μόνη Μητροπάρθενο.

Ευγνώμονες εκείνοι, παρέλαβαν την τριετή Κόρη και την αφιέρωσαν στον Ναό του Θεού, καθώς το είχαν υποσχεθεί. Για να ζήσει η ανθρωπότητα νέα θαύματα.

Εισέρχεται η Θεοτόκος για ιεροπρεπή και θαυματουργική ανατροφή και διατροφή. Μπαίνει στο άβατο του ιερότερου μέρους τους Ναού, Εκείνη, που ήταν προορισμένο να γεννήσει τον Κύριο και να γίνει μέρος και πρωταγωνίστρια στα «θειότατα δρώμενα».

«Καταλύει την –με απειλή θανάτου – απαγορευτική είσοδο, Εκείνη, που έδωσε σάρκα στον νικητή του θανάτου. Εισέρχεται εκεί όπου μία φορά τον χρόνο, ο Αρχιερέας ράντιζε με αίμα την Κιβωτό της Διαθήκης, η μητέρα του μεγάλου Αρχιερέως. Εκείνη που με τα αγνά και παρθενικά Της αίματα, βλάστησε τον Εσταυρωμένο που έπλυνε με το πανάγιο αίμα Του, τις αμαρτίες του κόσμου.

Για να ζει ο κόσμος, όχι μία φορά τον χρόνο, αλλά στους αιώνες των αιώνων, το δικαίωμα στον Παράδεισο.»

Τρέφεται από τον άγγελο εκεί που φυλάσσονταν η Κιβωτός της Διαθήκης και οι πλάκες του νόμου, η ράβδος του Ααρών και το μάννα. Ανατρέφεται στα Άγια των Αγίων, Αυτή που είναι τα Άγια των Αγίων. Η θύρα που άνοιξε τη νέα Διαθήκη, ο σύνδεσμος ανάμεσα στην Παλαιά και την Καινή.

Ας αναλογιστούμε ο καθένας μας, συνέχισε ο π. Διονύσιος, θα εισοδεύσουμε την ψυχή μας στα Άγια των Αγίων; Θα φύγουμε από την είσοδο της βασάνου και θα εισέλθουμε στην πύλη την ωραία, στην χαρά του Παραδείσου;

Η Είσοδος εις τα Άγια των Αγίων, της Θεοτόκου θα μας υπενθυμίσει το δικό μας κλείσιμο στην πόρτα της αμαρτίας; Γιατί σε κάθε μάχη που θα δίνουμε για τον Θεό, Εκείνη θα ανοίγει νέα πόρτα, μία νέα οδό σωτηρίας.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου μας υπενθυμίζουν ότι κάθε ένας ο οποίος θέλει να εισέλθει στον Παράδεισο, οφείλει να περάσει μέσα από την πύλη την στενή και τεθλιμμένη. Και να μην οδηγηθεί σε οδούς που οδηγούν τον άνθρωπο σε εκείνην την ευρύχωρη, η οποία όμως οδηγεί στον γκρεμό και την απώλεια.

Υπενθυμίζει ακόμα, με ποιες προϋποθέσεις εισήλθε στα Άγια των Αγίων. Με την υπακοή, την καθαρότητα, την αγνότητα, με την απόλυτη αφοσίωση, με την μελέτη του Λόγου του Θεού, με την ακατανίκητη δύναμη της πίστεως, με την ακαταγώνιστη προσευχητική Της δύναμη, με όλα εκείνα τα οποία Την έκανε ο Θεός Κεχαριτωμένη, στολισμένη από κάθε χαρά και ευλογία του Θεού. Με κάθε αρετή που κανένας άνθρωπος δεν θα αξιωθεί να φτάσει σε αυτό το ύψος.

Και κατέληξε:

«Για να μπούμε λοιπόν κι εμείς, να εισοδεύσουμε εκεί όπου είναι ο χορός των Αγίων, οφείλουμε να μοιάσουμε στην Παναγία μας σε αυτές τις αρετές που άνοιξαν τις πύλες του Ναού του Σολομώντος και Την δέχτηκαν, εκεί όπου δεν μπορούσε κανείς να μπει και να μείνει.

Η Παναγία μας έγινε η πραγματοποίηση του αδύνατου, ως δυνατού. Και όπου ο Θεός θέλει, χαρίζει στον άνθρωπο στα αδιέξοδα, νέους δρόμους και διέξοδα. Και η δική Της είσοδος, να γίνει ευκαιρία των δικών μας εισοδίων στην Χάρη του Θεού.»

Την ομιλία του π. Διονυσίου μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ.