Οι Ελληνικές πολιτείες της Μικράς Ασίας, στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
Οι Έλληνες είχαν το πείσμα και την περιέργεια, να φύγουν από τα στενά όρια της ορεινής Ελλάδας και είχαν πάντα το βλέμμα τους προς την θάλασσα.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Ένα εικονικό οδοιπορικό στις πανάρχαιες ελληνικές πολιτείες του Μικρασιατικού χώρου, παρουσιάστηκε στο Ενοριακό Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, η ιστορικός Αρχοντία Παπαδοπούλου παρουσίασε το θέμα: «Περιδιαβαίνοντας στις πόλεις της Μικράς Ασίας», ενώ στη συνέχεια προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Αντώνη Παπαδόπουλου «Μελί το ελληνοχώρι».
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Το οδοιπορικό της κας Παπαδοπούλου, περιελάμβανε όλες τις πανάρχαιες ελληνικές πολιτείες του Μικρασιατικού χώρου, από την Μυθολογική Εποχή μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1922 μ.Χ. Ήταν ένα ταξίδι στις πόλεις που δημιούργησαν οι Έλληνες και αποτέλεσαν κοιτίδες Πολιτισμού.
Τα ταξίδια των Ελλήνων προς την Μ. Ασία δεν ξεκίνησαν ξαφνικά, τόνισε η ομιλήτρια. Είχαν τις βάσεις τους πάρα πολύ βαθιά μέσα στους αιώνες. Γιατί οι Έλληνες είχαν το πείσμα και την περιέργεια, να φύγουν από τα στενά όρια της ορεινής Ελλάδας και είχαν πάντα το βλέμμα τους προς την θάλασσα.
Το πρώτο ταξίδι για να ιδρύσουν αποικίες, ήταν του Φρίξου και της Έλλης. Αυτός ο μύθος αιτιολογεί την πρώτη παρουσία Ελλήνων εκεί.
Την δεύτερη μεγάλη εκστρατεία για να εξερευνήσει και να αποικήσει αυτές τις πλούσιες μικρασιατικές περιοχές, επιχείρησε ο Ιάσων με την Αργοναυτική εκστρατεία, ο οποίος είχε μαζί του ήρωες, αρίστους της εποχής.
Τις λεπτομέρειες της εκστρατείας περιέγραψε ακολούθως η κα Παπαδοπούλου, με την χρήση οπτικού υλικού που έδειχνε την πορεία και όλους τους σημαντικούς σταθμούς της.
Στην αρχή παρουσίασε και όρισε τα δύο είδη των αποικιών των Ελλήνων. Είναι οι αποικίες εγκαταστάσεως, που πήγαιναν οι Έλληνες για να εγκατασταθούν. Και οι αποικίες εκμεταλλεύσεως, δηλαδή οι εμπορικές αποικίες, όπου έστηναν έναν οίκο και διενεργούσαν εκεί το εμπόριο με το εσωτερικό της Μ. Ασίας.
Τι βρήκαν λοιπόν εκεί οι Αργοναύτες; Πήγαν σε μία βαρβαρική χώρα όπου υπήρχε το χρυσόμαλλο δέρας, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους θεούς, σε ένα άλσος που το φύλαγε ένας φοβερός δράκοντας.
Όπως εξήγησε η ομιλήτρια:
«Η Κολχίδα ήταν πάμπλουτη χώρα, αφού είχε χρυσό. Οι κάτοικοι έπαιρναν τις προβιές των προβάτων και των κατσικιών, τις έβαζαν μέσα στο ποτάμι, βρεχόταν και έμενε επάνω ο χρυσός. Στη συνέχεια τις τοποθετούσαν στον ήλιο όπου ξεραίνονταν και έτσι έπαιρναν τα ψήγματα του χρυσού.
Να γιατί είχαν αφιερώσει το χρυσόμαλλο δέρας στους θεούς. Ήταν η ζωή τους, ήταν η παραγωγή τους, ήταν μια χρυσοφόρα πλουτοπαραγωγική χώρα.
Επομένως να γιατί πήγαν οι Έλληνες εκεί. Είχαν εξερευνήσει πρώτα και μετά πήγαν να στήσουν αποικίες.»
Μετά από εκατονταετίες έχουμε τον Τρωικό πόλεμο. Ο Τρωικός πόλεμος δεν έγινε μόνο για τα μάτια της ωραίας Ελένης, σημείωσε η ομιλήτρια. Οι Έλληνες είχαν αποφασίσει ότι έπρεπε να κάνουν αποικία εγκαταστάσεως στην είσοδο των Δαρδανελίων, εκεί που βρίσκεται η Τροία. Δηλαδή στο κυριότερο σημείο που περνούσαν τα πλοία μπαίνοντας στον Εύξεινο Πόντο.
Μετά τον Τρωικό πόλεμο ακολούθησε ο πρώτος αποικισμός, όταν κατέβηκαν οι Δωριείς να καταλάβουν και την υπόλοιπη Ελλάδα.
Κατέβηκαν από τον βορρά και σταδιακά έδιωχναν τον μεγάλο Μυκηναϊκό πολιτισμό. Με αποτέλεσμα, οι μορφωμένοι άνθρωποι, οι τεχνίτες, οι μεγαλοκαλλιεργητές, να φύγουν και να αποικήσουν την απέναντι ακτή της Μ. Ασίας.
Ο δεύτερος αποικισμός έγινε μερικά χρόνια αργότερα, όταν άρχισαν να υπάρχουν στον ελλαδικό χώρο πολιτικές έριδες.
Αυτοί που έφυγαν στον δεύτερο αποικισμό, κυρίως είναι άνθρωποι που είχαν πολιτικές διενέξεις με αυτούς που βρίσκονταν στην πόλη τους και έφυγαν.
Στη συνέχεια η κα Παπαδοπούλου παρουσίασε το εικονικό ταξίδι, που κατέδειξε το που είχε εξαπλωθεί η Ελλάδα, περιλαμβάνοντας ολόκληρο τον Εύξεινο Πόντο από όλες του τις πλευρές.
Ακολούθως έγινε η προβολή του ντοκιμαντέρ «Μελί το ελληνοχώρι», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αντώνη Παπαδόπουλου και παραγωγή από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μελίου Μεγάρων.
Πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική καταγραφή του ελληνικού χωριού Μελί, στην Ιωνική Ερυθραία, που άνθισε μέχρι το 1922 και από τότε παραμένει εγκαταλελειμμένο.