Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Το ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται είναι γνωστό. Μόνο που, ως Έλληνες, δεν το πολυπιστεύουμε και επαναλαμβάνουμε τα ίδια και χειρότερα λάθη. Η επιχείρηση της πολιτικής εξουσίας να αφανίσει την ελληνορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας, αποδεικνύει της ιστορικής εμπειρίας το αληθές. Όσα ζούμε σήμερα τα βίωσε ο Μακρυγιάννης πριν από περίπου 180 χρόνια… Στη διήγησή του αν στη θέση του βασιλιά της Γαλλίας βάλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους δανειστές, στη θέση του βασιλιά Όθωνα τον κ. Τσίπρα και στη θέση του Ιωαν. Κωλέττη τον κ. Φίλη έχουμε μεταφορά του τότε στις ημέρες μας.
Γράφει ο Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματά του ότι ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος και η κυβέρνησή του «ό, τι οδηγίες έστελναν στην Ελλάδα εκείνο γένονταν». Και μεταξύ των άλλων ο Φίλιππος με τους «μπερμπάντες, δικούς μας και ξένους» αγωνιζόταν «ν’ αλλάξη την θρησκείαν ενού ξεψυχησμένου και μικρούτζικου έθνους…». Ο Μακρυγιάννης του υπενθυμίζει: « Αυτός που κυρίεψε τους Έλληνες τους έκαιγε στους φούρνους, τους έκοβε γλώσσες, τους παλούκωνε να αλλάξουν την θρησκείαν τους και δεν μπορούσε να κάμη τίποτας. Τώρα ο Θεός, ο δίκιος και παντοδύναμος, οπού ορίζει κ’ εσένα, ανάστησε αυτείνο το μικρό έθνος και θέλει να δοξάζεται απ’ αυτό το μικρό ορθόδοξο έθνος ορθοδόξως και ανατολικώς, καθώς οι εδικοί σου υπήκοοι τον δοξάζουν δυτικώς…». Του συνιστά επίσης «να μην καταγίνεται να γυρίση από τη θρησκεία τους, τους απογόνους των παλιών Ελλήνων, τα παιδιά του Ρήγα, του Μάρκου Μπότζαρη, του Καραϊσκάκη, του Δυσσέα, του Διάκου, του Κολοκοτρώνη, του Νικήτα, του Κυργιακούλη, του Μιαούλη, του Κανάρη, των Υψηλαντών κι αλλουνών πολλών, οπού θυσίασαν και την ζωή τους και την κατάστασίν τους δι’ αυτείνη την ορθόδοξη θρησκεία και δι’ αυτείνη την ματοκυλισμένη πατρίδα».
Ο Μακρυγιάννης σχολιάζει και τη στάση του βασιλιά Όθωνα. Του σημειώνει ότι εκείνος μπορεί να είναι ετερόδοξος, ως παπικός, αλλά «ορκίστηκε ότι θα βασιλέψει και θα διοικήσει τους Έλληνες Ορθοδόξους χριστιανούς και θα τους διατηρήση θρησκεία, τιμή, κατάσταση και συνταγματικώς θα κυβερνάγη». Και προσθέτει ο Μακρυγιάννης: «Όλα αυτά η Μεγαλειότης του διατί τα αμέλησε και τα τζαλαπάτησε;». Μπορεί και ο κ. Τσίπρας να μην παντρεύτηκε Ορθόδοξα και να μη βάπτισε τα παιδιά του, αλλά υποσχέθηκε ότι θα τηρεί το Σύνταγμα και θα σεβαστεί την Πίστη των Ελλήνων. Γιατί, κι αυτός, αμελεί και «τζαλαπατά» την ιστορική μας παρακαταθήκη;
Ο Μακρυγιάννης θύμισε στον κουμπάρο του Ιωαν. Κωλέττη, και θυμίζει στον κ. Φίλη και σε όλους μας: «Εσύ, του είπα, ήρθες στην πατρίδα ξυπόλυτος και γυμνός,… ούτε φάρμακα ήφερες, ούτε αστενείς κύταξες. Ετιμήθης, δοξάστης από την πατρίδα σου. Γιόμωσες σταυρούς, χρήματα – δεν μας αφίνεις πλέον ήσυχους να ζήσουμεν εδώ εις την ματοκυλισμένη μας πατρίδα με την θρησκεία μας, αλλά μας τζαλαπατάς και μας διαιρείς…».
Στις απειλές της εξουσίας για τη ζωή του ο Μακρυγιάννης απάντησε ότι δε λυπάται αν έκανε εχθρούς του τους ανθρώπους της εξουσίας, γιατί δεν το έκαμε «δια το νιτερέσιον» του. Και πρόσθεσε: «Όταν πειράζουν την πατρίδα μου και την θρησκείαν μου, θα μιλήσω, θα ΄νεργήσω κι ό, τι θέλουν ας μου κάνουν».
Σε μια συγκλονιστική προφητική περιγραφή της τωρινής κατάστασης με τους κ.κ. Τσίπρα και Φίλη προβαίνει ο Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός στα «Απομνημονεύματά» του, περιγράφοντας την κατάσταση της εποχής του. Γράφει ότι πολλοί Έλληνες τυφλώθηκαν από τα φώτα της Ευρώπης και «ενόμισαν ότι εάν υποψυχράνωσιν την εις Χριστόν πίστιν των ομογενών, και τους κάμωσιν ανεξιθρήσκους, θέλουσι τους κάμει φιλελευθερωτέρους και εναρετωτέρους. Όθεν δια να ρίψουν την υπόληψιν της θρησκείας άρχισαν και επεσώρευσαν γενικώς κατά του ιερατείου τόσας και τόσας αδίκους κατηγορίας, έσφαλον όμως μεγάλως, επειδή το ιερατείον είναι εκείνο που εχρησίμευσε μεγάλως και θέλει χρησιμεύσει εις την ανόρθωσιν του έθνους…».
Ο Κολοκοτρώνης, από την πλευρά του, συνιστά στους κ. κ. Τσίπρα και Φίλη και σε όλους μας, με την ομιλία του στην Πνύκα «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας, και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος». Τα γεγονότα και τα λάθη στην Ελλάδα επαναλαμβάνονται, γιατί δεν θέλουμε να ακούσουμε την εμπειρία και τη σοφία των προγόνων μας και γιατί, τουλάχιστον σε πολλούς από αυτούς που μας κυβερνάνε, λείπει η αγάπη προς την εθνική και εκκλησιαστική παράδοσή μας.-