Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Ιερά αγρυπνία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, μίλησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Χριστόδουλος Μπίθας.

Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία που ακολούθησε, εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Ο λόγος του π. Χριστοδούλου, αφορούσε το πρόσωπο του τιμώμενου Αγίου της ημέρας, Συμεών του Νέου Θεολόγου, που η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του στις 12 Οκτωβρίου.

Αρχικά έκανε μία αναδρομή στο βίο του Οσίου, από τη γέννηση μέχρι την κοίμηση του, παρουσιάζοντας τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του.

Όπως είπε, καταλαβαίνουμε τον τρόπο που βίωνε την πίστη του στον Χριστό, ως σχέση απολύτως προσωπική, σχέση καταφυγής και παρακλήσεως, σχέση παραμυθίας και αγάπης, σχέση μανιaκού έρωτα και πνευματικής ανάστασης μα πάνω απ’ όλα χαράς.

Γι’ αυτή τη χαρά μίλησε στη συνέχεια ο π. Χριστόδουλος, έτσι όπως την καταλαβαίνουμε από τα κείμενα του Αγίου.

Βλέπουμε στα βιωματικά του κείμενα τη χαρά που εκφράζει από την προσωπική του σχέση με τον Χριστό. Χαρά υπέρλογη που δεν είναι του κόσμου τούτου, αλλά αποτέλεσμα της Χάριτος. Η πίστη είναι η πηγή της χαράς και η μόνη αληθινή χαρά είναι η σχέση με τον Ιησού Χριστό.

Η Ορθοδοξία είναι η θρησκεία της χαράς, τόνισε. Από την εποχή των διωγμών και της δουλείας, των μαρτυρίων και των διώξεων, οι χριστιανοί ακολουθούνε τον Χριστό μέσα σε ένα κόσμο αμαρτίας «πεινώντες και διψώντες» για την αληθινή χαρά, αυτή που κανείς δεν μπορεί να μας την στερήσει.

Για να γίνει κάποιος πραγματικά χριστιανός, οφείλει να κατανοήσει την ματαιότητα του κόσμου, το πεπερασμένο των προσδοκιών του, το σύνορο των ψευδαισθήσεων του, το αποτέλεσμα των διαψεύσεων του, να γνωρίσει τα λάθη του και να αναζητήσει ολόψυχα και διψασμένα την αληθινή χαρά.

Όταν και όσο ο άνθρωπος αποζητά την Χάρη του Θεού, όταν στη θέση της απελπισίας βάλει την πίστη, όταν με συντριβή αναγνωρίζει τις αστοχίες του, όταν αφήνει πίσω τις ενοχές του και γενικά τον φόβο του αύριο, καταλαβαίνει τι θα πει ειρήνη στην ψυχή και άρρητη χαρά.

Γι’ αυτό και δήλωσε στη συνέχεια:

«Αυτή είναι η πραγματική Ορθοδοξία, η θρησκεία της χαράς. Γι’ αυτήν μιλάει το Ευαγγέλιο, αυτήν έζησαν οι μάρτυρες, οι όσιοι και οι άγιοι της διπλανής πόρτας. Αυτή συγκράτησε τους προγόνους μας σε εποχές διωγμών και εθνικών καταστροφών και φτώχειας.

Γιατί αυτή την δωρεά της χαράς, της ουράνιας πνευματικής χαράς, δεν μπορεί να μας την πάρει κανείς. Φτάνει να αγωνιζόμαστε.»

Συνεχίζοντας, τόνισε πως οι θλίψεις και οι αδικίες και οι δυσκολίες αντέχονται με αυτή την χαρά, μόνο όμως με την Χάρη του Θεού. Την χαρά αυτή δεν μπορεί να την νιώσει όποιος δεν είναι διαρκώς μετανοών για τα λάθη και τις αστοχίες του.

Κι ακόμα να ζεις κάθε μέρα τη ζωή σου συμπάσχοντας για τους άλλους, να αντλείς χαρά από την χαρά του πλησίον και να συμμετέχεις στη θλίψη του άλλου. Έτσι που η καρδιά σου να μεγαλώνει και να χωράει όλο τον κόσμο.

Το να γίνει η λύπη σου λύπη μου, και ο πόνος σου πόνος μου, δεν είναι εύκολο. Αλλά πιο δύσκολο είναι η χαρά σου να γίνεται χαρά μου. Η ευτυχία σου, ευτυχία μου.

Όλα αυτά θέλουν αγώνα πνευματικό, θέλει να βάλουμε τον λόγο του Χριστού στην καρδιά μας. Ας αναζητήσουμε την αναστάσιμη χαρά, που είναι γέννημα της αληθινής μετανοίας.

Και ο π. Χριστόδουλος κατέληξε:

«Η πορεία της ζωής μας είναι σταυρική, γιατί η ζωή είναι δύσκολη και πρέπει να σταυρώνουμε διαρκώς την φιλαυτία μας. Αλλά ο σκοπός και το μέσο μας είναι η χαρά της Ανάστασης, πνευματικής και σωματικής. Γι’ αυτό και η χριστιανική οδός ονομάζεται σταυροαναστάσιμη και η ζωή του χριστιανού χαρμολύπη.

Λυπούμαστε για τα λάθη μας, αλλά χαιρόμαστε τη ζωή. Ελέγχουμε τις αστοχίες μας αλλά ζούμε την χαρά της ημέρας. Ας δίνει ο Θεός να ζούμε αυτήν την χαρά, εν Αγίω Πνεύματι.»

Την ομιλία του π. Χριστοδούλου Μπίθα μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ